váttanum úr Íslandi fyri at giftast Bjørn og Johanne vóru gift 30. mai 1899. Sambært kirkjubókini høvdu tey biðið um at lýst var fyri teimum 9. september 1898. Ætlanin var nokk at giftast skjótast møguligt eftir

Poulu og mær. Eg hevði kunna verið giftur í hvussu er tvær ferðir áðrenn, um tað var meira “in” at giftast, tá íð eg var ungur ella um tað var eitt krav fyri at kunna liva saman. Vildi eg havt ein bisp sum [...] horast, teimum sum snýta og bedraga, teimum samkyndu, teimum sum eru gift fleiri ferðir og ætla at giftast aftur. Hann skal verða bispur teirra sum fremja fosturtøku og eisini bispur teirra um fordøma tey

skal veljast – og júst tað, at hann skal vera bispur fyri øll, fyri homoseksuel, fyri fólk, sum giftast fleiri ferðir og aðrar minnilutabólkar, sum soleiðis verða happað av fleiri prestum. Og tað er akkurát [...] skal veljast – og júst tað, at hann skal vera bispur fyri øll, fyri homoseksuel, fyri fólk, sum giftast fleiri ferðir og aðrar minnilutabólkar, sum soleiðis verða happað av fleiri prestum. Og tað er akkurát

brúðarkjóli er tann rætti. Og gloym nú ikki tann týdningarmikla spurningin: Í hvørjari kirkju skulu vit giftast? Oftast verður hetta gjørt í eini kirkju, sum liggur í nánd av bygdini ella býnum, haðani brúðurin [...] sjarmerandi, tað telur somuleiðis við, slær hann fast. Og Sonhard leggur brosandi aftrat: - Vit giftast her, og veitslan verður hildin í bygdarhúsinum í Haraldssundi. So tú kanst siga, at vit bæði fingu

Niclasen, Jógvan á Lakjuni og Jacob Vestergaard standa fyri. Júst málið um tey samkyndu, sum nú kunnu giftast, um fiskivinnunýskipanina, og aðrar ideologiskar ósmejur millum Framsókn og Fólkaflokkin ger, at

føddur í Nørre-Nebel. Í 2012 broytti danska fólkatingið hjúnabandslógina, so at eisini samkynd kundu giftast á jøvnum føti við hinkynd og sama ár løgdu Bogi Dánialson Davidsen og Søren Kjær Nielsen sítt skrásetta

at tað ikki er niðurfelt í samgonguskjalið, at hjúnabandslógin skal broytast, so at samkynd kunnu giftast borgarliga. Poul Michelsen veit ikki, hvørja ávirkan, hetta fer at fáa á samgonguna. Men hann staðfestir

skyldu at vera trúgv ímóti samgonguni. Hon vísti á, at Løgtingið hevur samtykt at samkynd kunnu giftast og ta lógini útinti hon eisini í verki tá ið hon var borgarstjóri í Havn, tí ta tíðina gifti hon

ætlar sær ikki at gevast at víga samkynd pør. Hon vísir á, at tað er landsins lóg, at samkynd kunnu giftast, og landsins lóg eiga vit at halda. Hon heldur, at at fara borgarstjórar, ella onnur, at sortera

gentan í býnum, og hon bar orð fyri at vera serliga vøkur. Hon skrivar í brøvunum, at hon ikki skal giftast og hava børn beinanvegin, men hon vil liva og njóta lívið. Súni Meristein leggur afturat, at endamálið