mær, at allir bygningarnir, øll háhúsini, í grannalagnum hjá ST-bygninginum, eru sveipað, sum teir rópa tað. Sníkiskjúttar og slysálop hava avmarkaðar møguleikar. Úti í ánni, frammanfyri høvuðsborgini,

eg havi ikki roynt at spælt móti KÍ fyrr. Eg má eisini fyrireika meg upp á at onkur kanska fer at rópa okkurt eftir mær, men tað má eg bara eisini taka við. Tað er ein partur av spælinum, segði Atli DAnielsen

ímóti onkrari minni vinarligari við­merking. – Eg má eisini fyrireika meg upp á at onkur kanska fer at rópa okkurt eftir mær, men tað má eg bara eisini taka við. Tað er ein partur av spælinum, sigur Atli víðari

millum 0,2 og 0,5. Kortini hevði Sølvi ongar moralskar kvalir av at trumfa politikkin ígjøgnum við at rópa út um “trygd”, sjálvt um hann ikki hevur nøkur tøl, ikki nakað, at bakka hann upp við. Men hetta handlar

hann vísti eisini á sína ónøgd í Degi og Viku í gjárkvøldið. Hann sigur við Portalin í kvøld, at tey rópa neyðarróp av Selatrað og heita á so nógv fólk sum gjørligt at møta á borgarafundinum í annaðkvøld

Til barlast høvdu teir dimmgrátt grót við ljósum rípum; hetta grótslagið finst enn í mølini har, og rópa teir tað Skotasteinar. Men nú eru teir flestu brýndir upp í einki av briminum og horvnir, eins og [...] vórðu tey jarðað so hvørt, tó ikki í kirkjugarðinum, men fyri handan Forðagarðar ella, sum tey eisini rópa tað, yviri á Skotum, har leiðið enn verður ávíst. Stutt fyri skuldi so nógv verða grivið í kirkjugarðinum

frá framførsluni. Hann hevur hesa eyðkendu hásu røddina, sum hann skiftivís nýtir til at skríggja og rópa við, og hevur hann sum heild eina rokkattitydu, sum klæðir bólkinum sera væl. Gittarhetjan ger eitt

gott. Somuleiðis var lítli pallurin í ár, tann sonevndi Føroya Tele pallurin, avgjørt ikki nakað at rópa hurrá fyri. Tá var gamli Silvapallurin munandi meiri sjarmerandi, umframt at hann eisini lá betri

ólavsøku at hugna sær, hitta vinir og kenningar, práta og syngja. Tað kann ikki vera rætt, at fólk skulu rópa til hvørt annað, tí tólini blæsa serliga harða bassin og stórutrummu um allan býin. Eg skilji ikki

gittarleikaran hjá Hjarnum, Graham Stewart. Eina ferð um vikuna hava tey í The Times ein teig, sum tey rópa ”At leisure”. Tá verður ein øðrvísi vangamynd gjørd av einum stjóra í Stóra Bretlandi, og um nakrar