náttina til og frá arbeiði, og sigast má, at tað er er ein syndarlig sjón at síggja so mong hálvvaksin mala oman og niðan eftir havnargøtum á náttartíð fyri vág og vind, og ofta í ringum veðri. Eingi tilhaldsstøð

Snurritobburin snurrar eftir egnum høvdi í føroyskum politikki. Hetta fær tað at mala fyri Tjóðveldisflokkinum

og veru snýr seg um, hvat tann veruligi kjarnin er, tað er, sum tora tey ikki at nærkast honum, men mala uttan um. Og hvør er so tann beiski veruleikin. Hann er tann, at vit mugu og skulu gerast sjálvbjargin

og veru snýr seg um, hvat tann veruligi kjarnin er, tað er, sum tora tey ikki at nærkast honum, men mala uttan um. Og hvør er so tann beiski veruleikin. Hann er tann, at vit mugu og skulu gerast sjálvbjargin

meira heilskapaða. Stuttsøgur verða oftast settar í gongd av einum orði ella setningi, eg hoyri. So mala tær í høvdinum eina tíð, til tær koma niður á pappírið, ella inn á skermin, skuldi eg heldur sagt

ið teir ristast, sum halda vakt yvir húsinum, og hinir sterku menn kropna, tá ið tær, ið á kvørnum mala, gevast, tí tær eru ov fáar, og myrkt er vorðið teimum, ið út um vindeyguni hyggja, tá íð báðar útdyrnar

klokkan tvey um náttina. Hann sigur, at har, sum hann hevur verið, sleppa fólk ikki at ganga skít og mala á alfaravegi. Bæði í Tunis og í Fraklandi, har hann hevur búð, tekur løgreglan fólk, sum ganga full [...] hon ístaðin fyri gjørt eitt meiri fyribyrgjandi arbeiði og snøgt sagt tikið fólk, sum ganga skít og mala, høvdu vit havt sloppið undan nógvum trupuleikum. ? Tað er ikki tað at eg vil hava løgregluna at vera

verðið niðursett eftir eina møguliga yvirtøku. - Hallarleigan kom í sínari tíð fyri at høllin kundi mala runt fíggjarliga. Nú skal eg ikki fara at lova nakað sum helst, men tað má eisini verða eitt mál,

møguleikar til, sum støðan er nú. ?Í løtuni er tað trupult at fáa gomul skip at mala runt. Enn verri er tað at fáa nýggj skip av mala runt. So tað verður valla hugsingur um at skifta út í løtuni. Olaf Olsen sigur

ikki. - Sum sagt, so vita vit nú betri enn fyri trimum árum síðani, hvussu vit kunnu fáa handilin at mala runt, og framyvir verður tað eftir hesum leisti, at vit fara at koyra. Eitt nú fara tit ikki at síggja