lovað var lagna, og veturin tóktist at dragna. Greinarnar rukku úr prestaætt, til kempur úr Lamba á Kinn, høvdingar úti á Ytra Skála, og Kráarættin so stinn. Mergjaðar kvinnur og menn av mæti, har ættarkenslan [...] mentan, har fremmandur tíðum trein inn, har kaffikannan altíð stóð heit, og Torvgilsfrúan við bros á kinn. Ja, mangan var rómur niðanvert løkin, tá fjallmenn og veiðumenn hersettu køkin. Og ungdómar gingu
Smílandi tókst tú sjúklingum mót, hjálpti á føtur teim, fót fyri fót. Ongantíð gloymi eg tárið á kinn, tá eg til kanningar ein dag kom inn. Og eg tær segði, ”eg royki enn nú”, tár í eygnakrókinum tá hevði
høvdu hjálp fyri neyðini, má eg nevna systrarnar, sum vóru nevndar við kelinavni báðar og vóru tær Kinne og Tovan, sum vóru óførar til slíkt. Kristensa og Anna, Anna sum nú byr á heiminum í Skálavík, gjørdu
ein sjálvandi ikki gloyma, at vit eru saman sum familja í hesum prosjektinum, sigur hon við brosi á kinn. Hóast hennara dreingir nú er vaksnir, er tað framvegis so, at nógv fólk brúka nógva tíð at ferðast
vit hóma nú heimafjørðin, og syngja av frøi í sinn. vit heilsa kvinnum og øðrum, av gleði er tár á kinn. Tann seinasta heilsanin til vinmannin og partamannin verður við orðum Poul F.: Tað er sum eitt skýggj
á sinni. Men tað bleiv so øvugt, og tað eri eg bara glaður um í dag, sigur Rógvi Esmar við brosi á kinn. - Undirvísingin hevur í øllum førum svarað til væntan mína um skúlan. Gagnligt Rógvi Esmar Jacobsen
eygleiðari og dugir væl at siga frá. Hann spældi eisini sjónleik. Hugsi, at hann spældi við í Systrunum á Kinn, sum varð framførdur í 1960. Hetta er so ein partur av tí mentanarliga rákinum. Henny er av ættað
frá mær aftur. Men eg haldi, at omma mín mundi hava ein fingur við í spælinum, sigur Eli við brosi á kinn. - Tað stuttligasta av øllum var, at tá eg deyðaræddur kom til hús, blakaði eg meg á divanina, og
Hans Berggren, sum roynir seg útfrá og bólturin fer umvegis stólpan í mál. Síðani hevði Károly Potemkin ein skot roynd sum fór uppum. Løtu seinni skifti NSÍ Árna Frederiksberg inn. Tað er fyrstu ferð at
fyri alt tú hevur lært okkum. Vit sakna teg ! Í dreymaland brátt tú fert inn. Við brosið og rósum á kinn. tú droymur um einglar og jól, um stjørnurnar mána og sól. Leikar á grønari ong, Jesus signi mín drong
