knýta sterk bond millum fólk og kettur. - Ketta “tosar” til eitt menniskja upp á ein annan máta, enn hundur ger. Ketta merkir alt fyri eitt, um tú ert í ringum lag og kemur tá yvir til tín fyri at ugga. Tær

in á løgreglustøðini í Havn visti at siga, at maður í Hvalba ringdi og boðaði frá, at fremmandur hundur hevur verið í dunnugarðinum hjá honum í Hvalba og hevur beint fyri seks dunnum - og aðrar vórðu bitnar [...] torir at siga sannleikan um, hvør hundurin er, sum hevur bitið og dripið dunnurnar. - Viðkomandi hundur eigur at hava havt blóð og runu á sær. So, onkur hundaeigari eigur at vita okkurt, men torir ikki

afturvendandi trupulleiki og aftur nú hevur ein hundur gjørt um seg. Hesa ferð var tað ein maður í Hvalba, sum hevur boðaði løgregluni frá, at ein fremmandur hundur hevur verið í dunnugarðinum hjá honum og har [...] maðurin veit ikki, hvør eigur hundin og eingir hundaeigarar har um leiðir vilja kennast við at teirra hundur kundi funnið upp á slíkt.

nøkrum turkiskápum, sum finnast miðskips á mittasta dekki, segði løgreglan. Ein 47 ára gamal maður og hundur hansara doyðu umborð á Pison henda feigdardag.

tú kanst loyva tær sjálvum at binda lissur, ella vera alt møguligt—genta, drongur, robottur ella hundur—men tað er ikki normalt hjá vaks­num, ið varða at, at siga: “Ja, tað er óbeskriveliga týðiligt, at

at hundur, sum loypur á, skaðar húsdjór, serliga seyð og lomb, heima og úti í haga, kann verða skotin. Men tað stendur einki um hundar, sum bíta fólk. Tað einasta sum stendur um tað, er, at hundur, sum [...] Sjálv var hon farin ein túr við einum hundi hjá einum í familjuni, men brádliga kom ein leysgangandi hundur framvið og leyp á tey. Hann beit gentuna í hondina, so at hon fekk fitt av skaða í tummilin. Løgreglan

aðrir javnaldrar arbeiddi eg á Føroya besta arbeiðsplássi, har Jølli (sum eg einferð helt vera ein hundur, tí pápin var bóndi og hann Tummas bað meg koma at vitja Jølla) var leiðari. Sum tað var gott at

um. Marin, dóttir Djurhuus próst, var gift við Gregers Pedersen Müller í Havn. Tey livdu saman sum hundur og ketta. Aftaná bardagar­nar teirra millum plagdi hon at rýma niðan í Mettustovu og var har, til

aðrir javnaldrar arbeiddi eg á Føroya besta arbeiðsplássi, har Jølli (sum eg einferð helt vera ein hundur, tí pápin var bóndi og hann Tummas bað meg koma at vitja Jølla) var leiðari. Sum tað var gott at

hesi stuttu og listilærdu bók fortelur Bárður Oskarsson okkum søguna um, hvat tvey so ymisk sum ein hundur og ein rotta gera, tá ið tey finna eina flata kanin, sigur nevndin, sum hevur tilnevnt bókina. -