Hans Paula Johannesen við Jóannes Patursson fyrrapartin í 50-unum. Hetta var ikki hissini kjansur. Bóndin, sum hann eisini varð kallaður, var flaggskipið í flotanum. Trolarin var stórur og hevði oljufýrng

Øssursdrang og tosa um, at her liggur høvdingurin grivin. Seinni segði bóndin okkum, at í dag liggur eingin maður grivin har. Gamli bóndin, Janus, er helst tann seinasti, sum hevur verið uppi á dranginum, og [...] helluni minka burtur. So endar wirurin knappliga. Men nú er eisini bara at fara upp um sjálva upsina. Bóndin og dóttirin standa nakað eystur frá og fylgja við, hvussu leikur fer. Hendan koman upp á Dímun er [...] aftur. Tann fyrsti, sum fegin kemur at heilsa ferðamanninum vælkomnum, er ein blíður hundur. Men bóndin er skjótur og ynskir vælkomin. Eitt handatak, ein stutt samrøða, og so er at hyggja seg um á oynni

eisini. ##med2## Fyrireikararnir vísa á, at Stóra Dímun er ein "once in a lifetime" uppliving, og bóndin gleðir seg at fáa vitjan í morgin, eins og hann helst eigur okkurt undir tonna eisini. - Túrurin

Homrum á odda stuðlaði hesum tiltaki fult út, og kom teltið at standa við Leynavatn, á jørðini ið bóndin í Homrum eigur. Seinni varð tjaldið flutt til Gøtueið, har tað varð skift út við eitt størri tjald

trupulleikarnar. Vísir bert á, at á landi hava vit frá gamlari tíð loyst trupulleikan við ognarrætti. Bóndin gjørdist eigari av parti av tí, sum frammanundan var felagsogn. Hetta var ein týðandi avmarking í

má lógarverki fáast í rætt lag. Um tað unnist mær at koma í býráðið, fari eg at gera mítt til, at bóndin fær selt sítt kjøt og avroð, og rabarbubóndin sínar rabarbur. Kommunan skal gera karmar fyri einum

eru tólv hús. Seinastur er bóndin á Oyrareingjum, Óli Krisjan Debess. Her plagar Hallstein at verða boðin inn á gólvið. Afturvið kaffi og køku verða dagsins mál vend. Bóndin er rótgrógvin fólkafloksmaður

brúk fyri gróti. Tí sigur hann, at tað er neyðugt at samskipa nakrar verkætlanir. Sjálvur heldur bóndin í Kirkjubø, at tað besta at brúka grótið til, er at leggja tað fram við landi í Kirkjubø, tí so fáast

fyrrakvøldið. Myndugleikarnir siga, at bóndin var í ferð við at reka kýrnar og tveir tarvar til hús, tá annar tarvurin fór frá hinum neytunum og aftur um fjósið. Bóndin fór aftan á tarvinum, men tá hann royndi

frama fyri føroysku tilbúgvingina. Hugstoytt er at staðfesta, at hin hóvligi, seini og vælumhugsaði bóndin av Kalsoynni skuldi gerast banamaður hjá tilbúgvingini longu fyrsta árið, málsøkið varð yvirtikið