gjøgnum fartelefonina fingu boð um, at bátarnir, ið farnir vóru út, ikki høvdu funnið nakra grind. So eigin grind hesaferð, hvørki í frystiboksunum í Vágum ella til Náttúrufrøðingarnar at seta sendarar á [...] sýslusluskrivstovuni, og bátar fóru út at leita eftir grindini. Men tá bátarnir komu út, var eingin grind at síggja. Úr Vágum verður sagt, at seinastu tíðina hava stórhvalir verið at sæð kring oynna, og hildið [...] mansins ævi er enn eins aktuelt, sum tað var á hansara tíð. Grindin - ella tað ið menn hidu vera eina grind - var ikki sædd úr báti ella av landi. Hon var sædd úr Tyrlu. Grindaboðini vórðu ikki borin víðari
mótstøðan merktist, tá ið fólk í hópatali komu higar at forða grindadrápi. Men vit hava rætt at drepa grind. Vit gagnnýta grindahval á burðardyggan hátt. Og vit fara ikki at lúta fyri bólkum, ið brúka lygnir [...] búgva seg nú til næsta tørnið. Men samstundis, sum vit vilja verja okkara lógarfesta rætt at drepa grind, so byggir okkara samfelag á nakrar rættargrundreglur. Skúgva vit talufrælsi og rættartrygd til viks
út seinnu árini. Í 1989 kom "Fólkateljingin í Føroyum 1801", í 1990 "Færøerne i 1000 ár", í 1992 Grind, "Færøernes hvalfangst", í 1994 "Børn og ung í Føroyum", í 1995 "Fólkateljingin í Føroyum 1850", og
út seinnu árini. Í 1989 kom ?Fólkateljingin í Føroyum 1801?, í 1990 ?Færøerne i 1000 ár?, í 1992 Grind, ?Færøernes hvalfangst?, í 1994 ?Børn og ung í Føroyum?, í 1995 ?Fólkateljingin í Føroyum 1850?, og
húsarhald. Mamma gjørdi nógv burturúr matinum. Hon dugdi sera væl at fáa alt at smakka væl. Høvdu vit grind til døgverða, so var fast, at hon bakaði pannukøkur omaná. Suppur gjørdi hon ofta omaná døgurða,
ikki at orka at taka móti øllum hesum grindamonnunum, sum eg visti fóru at koma inn til okkara, nú grind var í Hvalvík. Tað helt Frida mundi vera í lagi. Nú var eingin bussur, so eg fór til gongu yvir á [...] at tað var ikki lætt at koma fram. Tá ið eg kom til Skipanesar var at finna ein bát, sum skuldi í grind, og sum kundi seta meg av í Streymnesi. Eg fór fyrst at tosa við ein mann, sum vísti seg at vera Jóannes [...] Mikkjali, sum eg kom at kenna sum maskinmann í turkihúsinum í Gøtu. Men hann segði seg ikki fara í grind. Hann vísti mær á eina bátsmanning, sum eisini var har. Eg kendi tá einki fólk her á leiðini. Men
soleiðis frá hesi hending: Sunnumorgunin, 19. november 1939, doyði grind í Hvannasundi, og millum aðrar bátar, sum komnir vóru í grind, var ein úr Oyndarfirði, eitt seksmannafar við maskinu. Veðrið var [...] Teir royndu at tveita grind út fyri at lætta um. Men tað kom eitt øgiliga ringt rennikavaæl, og hildið var, at tað var tá, at báturin holvdist. Múlamenn høvdu eisini verið í grind, og tað var so seint, [...] at koma! So illa vildi til, at henda dagin, eg bað hann ikki koma, var hann farin til Hvannasund í grind. Báturin fórst á veg heim aftur út fyri Múla, og Hendrik fekk eina váta grøv so skjótt eftir at vera
plagdi viðhvørt at gera sós afturvið. Grind var eisini ofta á Streymnesoyruni. Grindir plagdu eisini at vera aðra staðni í Sundinum. Eina ferð hildu teir grind til sunnanfyri Grønhólm, men tað gekk illa
fratage hende et lyst og mildt Sind og et godt Helbred. Mange af dem, som i Foraaret var med i Grinden i Kvalvig, vil mindes den gamle Kathrine, som til langt ud paa Natten sørgede for, at de mange Gæster
fyri at hoyra samrøðuna við Henrik Old, løgtingslim. Les eisini Saknar hjálp frá landsstýrinum um grind.
