greiðir yvir, at kemur hann langt í kappingini, fara fjølmiðlarnir at grava í hansara fortíð. - Tað taki eg, sum tað kemur, og eg eri fullgreiðir yvir, at hatta er ein partur av tí. Men tað mesta um meg

arbeiðssetning í føroyskum hondbólti. - Ein er nógv útsettur, sum venjari, staðfestir Jan Ottosen. - Eg taki tað róligt nú, og so mugu vit síggja hvat framtíðin býður. Um okkurt føroyskt hondbóltsfelag vil hava

partarnar á arbeiðsmarknaðinum – í hesum førinum fiskimenn og reiðarar at gjalda sjálvir. - Nei, hesum taki eg slett ikki undir við. Inntøkutrygdin er onga krónu ov høg, og mín viðmerking til hesi sjónarmið

má royna at vera erligur og opin, og so er bara at vóna, at leikararnir skilja tær avgerðir, sum eg taki. Tað eru jú bara ellivu, sum kunnu vera á vøllinum í senn, og tað kann vera, at eg havi ein trupulleika

- Tey dríva næstan hetz í móti býráðnum. Forlanga at bíðilistin skal út á internetið at liggja. Tí taki eg als ikki undir við. Tað kann ikki vera meiningin, at umsitingin skal standa til svars fyri hvørt

- Tað ljóðar rættiliga ógvusligt at seta ein kanningarstjóra og tað veit eg ikki um eg taki undir við. Tað sigur Janus Rein uttanflokkatingmaður. Sum tað sæst í samrøðu við Høgna Hoydal her á www.in.fo [...] hann sjálvandi setast. - Men er talan hinvegin bara um ein politiskan sjónleik fyri almennar pengar, taki eg ikki undir við tí tað er dýrt at seta kanningarstjóra, leggur hann afturat. Les eisini: Bill J

á Jarnbardi rógva. Áralagið er framúr, og tað er styrki, kraft og sannføring yvir hvørjum einasta taki. Tá ein fimtingur av málinum í Vestmanna var rógvin, var Jarnbardur leysur av hinum bátunum, og á

at siga, at talan var um nakra kapping. Jarnbardur ´hjá Róðrarfelagnum Knørri legði seg frá fyrsta taki av framum hinar bátarnar, og so øktist munurin aftur til teir næstu bara meiri og meiri. Á málinum

Jarnbardi. Klaksvíksbáturin hevði gott áralag, og tær tóku seg eina løtu inn á Jarnbard í hvørjum taki. Men tað var Jarnbardur, sum stýrdi kappingini. Tær drógu frá aftur Páll Fanga, og so tóktist tað

møguliga taki stigið og fari undir fullan Ironman-tein, er nakað, eg veruliga kundi hugsað mær. Eg rokni við, at til ta tíð fylgir tað mentala við, men beint nú hugsi eg einki um tað, tí eg taki eitt í senn