Tórshavnar býráð nú at játta eina millión krónur til at vetrarfriða bygdirnar í Tórshavnar Kommunu fyri seyð. Og tá ið hon tosar um, hvussu stórur vandi, seyður á vegnum er fyri ferðsluna í Tórshavnar Kommunu [...] nú vilja vit ikki bíða longur, so nú taka vit bara neyðug stig sjálvi fyri at friða Kollafjørð fyri seyð, sigur Borgarstjórin. Hon sigur, at so má slagið standa við landsmyndugleikarnar seinni um, hvussu [...] kostar onkustaðni ímillum 10 og 13 milliónir at vetrarfriða allar bygdirnar í Tórshavnar Kommunu fyri seyð. Tann upphæddin verður so sett av á eini langtíðarætlan fyri kommununa. Í ár verður so tann fyrsta

halda, at tá um føroyskt ræður, tosa tey betur føroyskt á bygd, tí har fáast tey við sovorðið sum seyð, fisk og grind. Moderniteturin, sum knýtir seg at býarlívinum, hevur við sær verri føroyskt mál, men

at gera tey før fyri at mennast sum einstaklingar og tjóð. Tann søguleysi sær einki her uttan haga, seyð og eina húsagrund. Tann, sum kennir søguna, sær fyri sær ungdóm úr øllum Føroyum, lærarar og lærarindur

Sandi stikað inni og net spent útyvir, so at gásin ikki slapp framat. Stykkini uttanum eru friðað fyri seyð alt árið, so gásin er tað einasta, sum hevur avirkan á grøðina. Annars vórðu tey innistikaðu stykkini

hoyrir einum slíkum degi til. Omanfyri havi eg nevnt, hvussu viðurskiftini í Villinga­bergi eru til seyð. Villingaberg hevði fyrr í tíðini sera stóran týdning fyri hvalbingar og sandvíkingar, tá tosað verður

Eisini í vetur hava teir verið og tikið seyð upp, sum teir meta, at hundur hevur verið eftir. Eftir hesa hendingina, er komið fram, at tað eru fleiri, sum sakna seyð og sum teir hava illgruna um, at hundar

røkist fyri, at veðrið verður eitt sindur frægari aftur. Tað er í tøkum tíma hjá teimum, ið fáast við seyð, nú heystfjøllini skulu gangast. Um veðrið næstu dagarnar skrivar danska veðurstovan DMI: Eitt hátrýst

minnist hann. Hann tókst við vanligt heimaarbeiði. Umframt gæs, dunnur og høsn, høvdu tey kúgv, ross og seyð; tí fitt av jørð var í húsinum. Teir vóru eisini ánarar í báti saman við øðrum bygdarmonnum. Tomasia

minnist hann. Hann tókst við vanligt heimaarbeiði. Umframt gæs, dunnur og høsn, høvdu tey kúgv, ross og seyð; tí fitt av jørð var í húsinum. Teir vóru eisini ánarar í báti saman við øðrum bygdarmonnum. Tomasia

farnir at gera sær størri ómak, tá ið teir gera brundar fyri at fáa so góðan seyð sum gjørligt. Og tá ið hugsað verður um góðan seyð, verður ikki tosað um tyngd. Tá ið veðrarnir á sýningini verða dømdir, verður