bert ein tími við flogfari, og har skuldi handlast skjótt, tað eydnaðist tíbetur væl, serliga væl lótu tey avvarðandi at teirri umsorgan og hjartablídni, tey fingu har. Eisini kann nevnast, at heilsustovnurin [...] at tey ikki klára at halda seg til sannleikan, og í minsta lagi royna at vera objektiv í sínari skriving. Tað er í lagi, at vit eru ósamd um samband og loysing, men, vælsignaði tit, roynið og skrivið satt [...] hug at nevna, at vit í alt ov stóran mun bert hyggja at R.S. Tað eru sjúkrahús í øðrum londum, sum kunnu og eisini gjarna vilja geva okkum líka so góða og í summum førum betri viðgerð enn vit fáa á R.S.

hann tykkum, um tit vilja verða trúgv ímóti tí kærleika sum hann hevur elskað tykkum og okkum øll við. Má tí tað lyftið sum tit í dag geva, verða eitt lyftið sum tit geva av hjarta, og sum tit eru trúgv ímóti [...] v6 Men hann sigur við tær: »Ræðist ikki! Tit leita eftir Jesusi úr Nasaret, hinum krossfesta; hann er risin upp, hann er ikki her. Hyggið, har er staðurin, har sum teir løgdu hann. v7 Men farið avstað [...] øll fólkasløgini til lærusveinar mínar, við tað at tit doypa tey til navns faðirsins og sonarins og hins heilaga anda,og við tað at tit læra tey at halda alt tað, ið eg havi boðið tykkum. Og sí, eg eri við

mugu læra at elska land og fólk av reinum kærleika?. Takk fyri, tit sum vístu mær tann heiður, at bjóða mær at røða her í dag, og takk tit øll, sum so mannsterk eru komin higar at lýða á. [...] ikki, at eg ongantíð fór at flyta vestur aftur at búgva. Í Havn, tað var eg ið hvussu er vísur í, har vildi eg ikki enda. Hevði tað ikki verið so, at eg noyddist til Havnar, skuldi eg hava nakra útbúgving [...] dagin minnist eg, at nakrir av okkum nýkomnu bygdardreingjunum vóru komnir saman niðri í Vágsbotni. Har stóðu eisini nógvir gamlir havnarmenn. Ein teirra var Rubek, eitt væl kent andlit í Havn, og væl kendur

okkum í Rabarbukvarterinum í Havn, har eg siti við spísiborðið og skrivi. Har kann vera serstakliga rokaligt viðhvørt við gestum, látri og harðmæltum kjaki, men har er eisini gangur, tá eg eri einsamøll [...] Góðu tit øll List hevur so nógvar førleikar og megnar at føra okkum út um okkara vanligu støð bæði ítøkiliga og í huganum. Í dag hevur listin ført meg til Gamla Seglhúsið í Klaksvík. Staðið, har eg havi [...] gav Petit Palace savninum í París, har hon framvegis hongur. - Tað er jú tað serliga við góðari list, at hon ikki missir listaligt virði yvir tíð, men megnar at halda seg viðkomandi. Myndin hjá Cézanne

Skúlin hevur altíð loyst hesa uppgávuna við at leggja dent á fakliga dygd og halda tann fakliga stoltleikan í hevd. Tí skulu vit halda fram við. Men samstundis skulu vit menna okkum í mun til tey broyttu vi [...] holdum, og ongar umstøður til at skipa eina kunningarmiðstøð, t.e. bókasavns og teldumiðstøð, har næmingar kunnu arbeiða sjálvstøðugt og hava atgongd til undirvísingartilfar á prenti og í talgildum formi [...] inum. Og eg vóni, at skúlin, tá hann fyllir 75 ár í 2012, kann halda tann dagin í glæsiligari og meira tíðarhóskandi karmum enn vit halda 70 ára dagin í dag. Mikkjal N. Helmsdal.

tað grundar okkum. Og tað umboðar alt tað, sum vit eru góð við og errin av. *** Góðu tit Í einum gerandisdegi, har ferðin ofta er høg, bóltarnir í luftini nógvir og tónin á sosialu miðlunum mangan harður [...] sum tey høvdu sæð, segði hann, at hann øvundar okkum føroyingum. “Ikki einans hava tit góð úrslit á Oyggjaleikum, men tit luttaka eisini sum einasta oyggjaleikaland í undankapping til EM og HM í fótbólti [...] kemur til hondbólt. Og ikki nokk við tí, tit hava eisini munandi størri sjálvsræði enn flestu aðrar oyggjar og hægsta BTÚ fyri hvønn íbúgva. Og framum alt, hava tit knýtt landið saman við tunlum og undir

gott orð við tín vin ella granna. Tit ungu! Tit standa í dag við eini ógvuliga dýrari gávu ? sum er lívið. Onkur, sum tit kendu, kom kanska ongantíð so langt sum tit. Og slapp kanska ongantíð at uppliva [...] nøkur ár eftir, har vit kunnu geva av tí, sum lívið hevur lært okkum. Onkur hevur sagt, at tað eru bara tey gomlu, sum eru klók; tey eru vorðin klók av sínum lívsroyndum, sum ikki kunnu náast í lærubókum [...] ein heiður at hava fingið litið til at halda røðu her á Norðoyastevnu í dag. Vit, sum eru komin saman í tí fræga veðrinum í dag, koma frá so ymiskum umstøðum. Tit, sum eru ung og børn, hava enn lívið framman

Allar hesar uppgávurnar kunnu í verki gerast meiri og minni effektivt, meiri og minni stundisligt, við meiri og minni nærlagni. Teir báðir hava gjørt sítt arbeiði av einslistum, har hevur eingin høllur verið [...] siga um einstakar leikarar. Eins væl og liðleiðarar við sínum hugburði og atburði kunnu samansjóða og skapa trivnað, so kunnu teir eisini skapa mistrivnað við opið at taka partí, bera ímillum og stinga kílar [...] (hyggur tú at liðmyndini á lif.fo, so vantar hann á myndini. Ikki tí hann ikki var har ta løtuna, men Tvætl, farið tit, eg behøvist ikki ... !). Men hann fylti nógv á onkran merkiligan hátt. Higartil havi

gevast at drekka hvussu fegin hann enn vil. Har er ongin bremsa, har er ongin vilji, sum er nóg sterkur. Hansara støða er nógv álvarsligari. Hann kann gott halda seg edrúan eina tíð, eina viku, ein mánað [...] er so ovurhonds, og tað er ikki bara familjan, men eisini starvsfelagarnir halda hond-ina yvir einum rúsdrekka-bundnum. Tey halda seg gera honum eina tænastu, men úrslitið er øvugt. Tey hjálpa honum heldur [...] Hamborg, Sosialurin: Gjørdist ikki sørt ovfarin, tá eg læs føroysku bløðini seinasta vikuskifti, har høvuðstíðindini vóru, at rúsdrekkatrupulleikar vóru á tingi. Also, eg var ikki ovfarin av, at ávísir

síggið álvarsemið í hesum, og tað er í tøkum tíma, at tit gera eina yvirskipaða ætlan um, hvørji økir kunnu leggjast av til vindmyllulundir, har atlit m.a. verður tikið til ábarheit, útsýnið og náttúruna [...] sum verjir náttúruna og landið; og har hava vit tørv á, at tit m.a. eisini hugsa fagurfrøðiliga. Verða vindmyllur spjaddar fyrilitarleyst kring allar oyggjarnar, kunnu vit koma í ta støðu, at vit missa [...] av serkunnleikanum. Sum hálv Sundalagskona havi eg so mangan verið har norðuri og ikki minst verið hugtikin av Fossá. Men Víkavatn, har hevði eg ongantíð verið – legði so avstað ein sunnumorgun, einsamøll