útróðrarverkfallið og keypið av nýggjum Smyrli til suðuroyarsiglingina. Í januar 1989 gjørdist Jógvan løgmaður í samgongu millum Fólkaflokkin, Tjóðveldisflokkin, Sjálvstýrisflokkin og Kristiliga Fólkaflokkin

sum teir hava barst hart ímóti, verið avdúkaðir og settir til svars umgangandi (eitt nú vóru bæði løgmaður og vinnumálaráðharrin ímóti at seta gongd á undirsjóartunnilin til Norðoyggjar, tá undanfarna samgonga

lúkst inn í globala umheimin og framtíðina, har onki fór at verða, sum fyrr. Í hátíðarrøðuni tosaði løgmaður um innantjóða altjóðagerð og sá fyri sær eina gongd, sum kundi enda við, at Føroyar verða sum ein

almennu Føroyar fáa tikið seg saman til at gera nakað við málið, sum tó er lítið hugsandi, táið løgmaður hevði mestan hugin at yppa øksl, ella heldur royndi at gera gjøldur burtur úr hesum 13 spillnaknu

antin ikki loysir seg ella í øllum førum loysir seg illa at fáast við vinnligan landbúnað, og at nú løgmaður okkara skrivar undir ein fríhaldissáttmála fyri og annan eftir, so er avbjóðingin at umskipa almenna

n og liggur væl fyri at gerast fólkatingsumboð næstu ferð, serliga um Jóannes Eidesgaard enn er løgmaður. Sambandsflokkurin var fyri øgiligum bakkasti. Men tað var væntandi. Tá fullveldismenn ráddu, vildu

Vìsindaráð skal eisini orða ein yvirskipaðan granskingarpolitikk. Limirnir í Føroya Vísindaráði vera løgmaður, sum verður formaður, umframt landsstýrismenninir í mentamálum, fiskivinnumálum, vinnumálum, almanna-

fyri hansara landsstýrismannastarv. Øll oman fyri nevndu málini skuldu sjálvsagt havt elvt til, at løgmaður segði Hans Paula Strøm úr starvi, men ikki ein gang summurin av øllum teimum fær løgmann til so

n og gestir hansara halda tíðindafundir. Føroyingar kenna hetta rúmið sum staðið, har táverandi løgmaður, Anfinn Kallsberg, og Poul Nyrup Rasmussen hildu sínar - meira ella minni pínligu - tíðindafundir

verða altíð samgongur millum flokkar skipaðar at stjórna landinum. Týdningarmiklasta starvið sum løgmaður er tí fullkomiliga óheft av atkvøðutalinum hjá viðkomandi, og enntá er tað eisini óviðkomandi, hvussu