vongbakkunum. Her hevur eisini verið tosað um, at Andrias Eriksen fær møguleikan í miðverjuni, men tað gav venjingin ikki ábendingar um. Síðani vera Hallur Hansson og Brandur Hendriksson mitt á miðjuni, Jóan
frælsari hvíld. Vit gera bestan fongin, tá vit einki vita av, tá drýpur í várt minni, tað løtan óvart gav, so vellir tað umsíðir, sum sevja upp í strá, og ger várt lív í evstum, ov frítt at fara frá. Hjartaliga
sigur Kristianna, og hon leggur afturat. - Eg varð á ein hátt spard, av tí, at tað var maðurin, sum gav mær boðini, uppá ein hampuligan máta, sum hann nú kundi, hóast hann var ógvuliga skelkaður sjálvur
(Brotssparkskappingar telja ikki við í UEFA Ranking) góvu 750 stig, og heimasigurin hjá HB á Newtown gav 250 stig. Hetta er væl betri úrtøka enn í fjør, tá vit vunnu 1.500 stig. Tó er hetta árið ikki líka
Fílast skuldi av í øllum borðum og tað tekur tíð. Men tað var nú ikki hesin spurningurin, sum fyrst gav trupulleikar. Tjóðveldisflokkurin vildi hava leiðsluspurningin avgreiddan fyrst, og gjørdi greitt, [...] tað fór at gerast egg ella ungi og einki nyttaði at spyrjað samráðingarleiðaran. Einasta svar hann gav var, at hann seldi ikki skinnið fyrr enn bjørnin var skotin. Menn so glapp kortini og tá samráðing
Eivør sang solo við undirspæli hjá Kristoffer Myre Eng og annars saman við kórunum báðum. - Og Eivør gav tað hon átti, tað bleyta, mjúka, heita, hvassa og tað harða. Og Halga Nátt við einum øðrum flogi saman
num at veiða hval, men einki hendi á hesum økinum fyrr enn djóraverndarfelagsskapir og umheimurin gav tí ans. ##med2## Eg sakni tó nøkur sjónarmið í kjakinum, sum eg havi sæð seinastu dagarnar. Her hugsi
og fylgdi væl teimum ávísingum í dynamikki og tónleikaligum skapi, sum leiðarin framan fyri teimum gav. Hetta er romantiskur tónleikur, so tað munar. Tað eru tey stóru kensluligu strokini, sum Brahms málar
Meldurrørslur Á veg inn í gallaríið er tað serliga ein mynd úr bókini Akker, sum Anker Mortensen gav út í 2001, sum lotar í huganum. Talan er um myndina aftur ígjár (2001), tí júst henda myndin er ein [...] er eyðsæð, tá vit lesa fagurfrøðiligu tekstirnar hjá Klee í bókini Paul Klee, sum Malmö Konsthall gav út, men eisini um vit bara lesa eitt ørindi úr einari yrking uttan heiti hjá Klee frá 1914: Die Schöpfung/
í kirkjuni og so fjølmiðlarnar, har eg tó ikki kann annað enn bert siga satt. Tað lyftið, sum eg gav fyri fimm árum síðani, er mær so týdningarmikið, at um tann dagurin nakrantíð upprann, har eg livdi