og um vit vísa rætta hugburðin og harvið stríðast og spæla fyri søkini, so vita vit, at tað ber okkum til at vinna, verður sagt úr B36 leguni. Allir teir B71 spælararnir, sum sunnudagin vóru við til
í dýrabæru minnum okkara, fara vit at lýsa frið yvir teg góði Torkil, við vón og álit á, at sálir okk ara skulu fevnast aftur ein dag. Gakk tú fram við góðum treyst, Tú er ei aleina. Harrin tó er tann
teir vóru, at í minsta lagi Jens ikki hevur kunnað svomið til lands. Jens skuldi verða kokkur við okkum við Ósa. Tá ið vit koma suður um Nesi, er Jens deyður! Vit plagdu altíð sigla innan fyri boðarnar [...] Nesinum, og sum tá eisini nógv kombikk vóru í. Vit høvdu tað ógvuliga hugnaligt allir fýra. Vit gjørdu okkum eisini til góðar við tí góða matinum, sum vit høvdu við. Sum leið út móti kvøldið, klokkan hevur
systrini. Annars fekk eg eisini eina systir mín við sama navnið í 1913. Tær vóru uppkallaðar eftir ommu okkara av Sandi, sum æt Anna Elisabeth. Mamma bleiv eisini verandi í Suðuroy. Hon giftist 21 ára gomul
Toran og toruljós hava altíð fingið fólk at undrast á margfaldnið í náttúruni, menn enn er kanska okkurt, sum vit ikki vita um hesi fyribrigdi. Fleiri av rúmdarmonnunum, sum hava malið kring Jørðina
á viðurskiftini hjá teimum samkyndu. - Um vitjan mín kann varpa ljós á hetta, so er kortini okkurt gott komið burturúr, segði hon. Tað er snópisligt, at føroyingar av útlendingum skulu
burturúr, um vit varðveita okkara rættindi í ríkisfelagsskapinum – og hava myndugleika at umboða okkum sjálvi. Her eiga allir flokkar at standa saman.
til, at H71 framvegis var í dystinum. – VÍF skuldi havt gjørt okkurt við Bogdan Florea. Saman við málmonnunum hjá okkum, so heldur hann okkum inni í dystinum, sigur Halgir Dahl Olsen, hjálparvenjari [...] gera ov nógvar tekniskar feilir, men tað eru nógvir nervar upp á spæl í dag og eg haldi onkir av okkara vóru merktir av tí í dag, sigur Petur Mittún við Rás2. VÍF førir – H71 vinnur Vestmenningar vóru
, áðrenn kravið um trygdarskeið fær gildi. Hetta eigur og skal bera til í eini fiskivinnutjóð sum okkara. Tað einasta, ið krevst, er, at Johan Dahl ger eina lítla broyting av kunngerðini, sum fyriskrivar
Edmundi velur júst hetta stuntið júst mikudagin seinnapartin. Man tað vera fyri at tosa um okkurt annað, enn at Edmund atkvøddi fyri skerjingini av fiskidøgøum? Men meðan Bjørn Kalsø boðaði
