yvirlitið, meðan harðast leikaði á, og tí spældi hann sjóvarfallið av sær. Hann tók eitt politiskt "time-out" og brúkti næstu 14 dagarnar til at hugsa. Nú  hevur hann sett seg afturá at bíða - ja, vit [...] spurningarnar, at til bar at koma við tilmælum um, hvat skuldi til fyri at betra um tilbúgvingina. Olshana-kanningin kann tíverri samanberast við, at spurt verður um, hví ein bilur rendi á í undanbrekku. Ein [...] kanning kann hinvegin staðfesta, at feilur í bremsuskipanini førdi til, at bilurin rendi á, rætt og slætt tí ikki bar til at bremsa. Ein professionel kanning, sum hevur fyribyrging og betran fyri eyga, kann

var, tá eg hoyrdi onkran siga um Jákup á Borg – besta leikaran í Føroyum – at hann er ikki »ein góður fýrur«. Á Borg gerst eitt sindur skakkur av hesum, at hann steðgar eina løtu upp, og sendir eyguni [...] City, men eingin av hesum er komin á besta liðið. Hann fær eisini spælarar til Føroya frá fjarum londum, sum Brasilia, Nigeria og Fílabeinsstrondini. Tað letur til, at hann selur oyggjarnar væl. »Vit hava [...] Sjálvt í dag, á hásumri, vætir sirmið hendan staðin frá morgni til myrkurs, men her skal ein hava í huga, at hesa tíðina er norðuratlantiska sólin leingi á hválvinum. Tað er altíð ljóst í Tórshavn á sumri. Kvirran

gevur bóndin upp. Hann kann snøgt sagt ikki góðtaka, at ala upp eitt so mishátt barn, sum ikki er av hansara egna blóði. Og sjálvt um bóndakonan elskar mann sín yvir alt, letur hon hann fara. Hon góðtekur [...] Brádliga gerast hestarnir skakkir av onkrum og loypa upp frá, so barnið dettur úr vogninum. Nú er lag á manni hjá huldukonuni at stjala menniskjabarnið - og er tað í grundini ikki heilt rímiligt, tí: ”Hví [...] afturkomna sonin, hvussu hann hevur havt tað, fær svarið hárini at reisa seg í nakkanum: ”Tá tit vóru góð við huldudrongin, vóru huldufólkini eisini góð við meg. Men tá tit bukaðu hann, bukaðu tey eisini meg

over engen”, og Hans Andrias sat nú eina løtu og ruggaði aftur og fram. So rópar hann: “Skriva nú”, og so dikteraði hann mær trý ørindi í senn. “Nei, sum sólin á fjøllini skínur”. Hann hevði yrkt allan [...] Tingakrossi í 1907. Hans Andrias hevði tá verið reiðiliga leingi burtur. Hann skuldi fáast við at studera í Keypmannahavn, men tað bar ikki til. Hann manglaði pening og hvørt av sínum. Nú kom hann heim, júst sum [...] blákardús, meðan hann dikteraði, og eg skriv­aði. Tað “fleyt” frá honum. Á hendan hátt dugdi hann best at skapa smáar søgur og tílíkt, antin tað er álvarsamt ella skemtingarsamt. Her uppi á Ovasta lofti skrivaðu

væl Mikkjal á Ryggi, sum doyði í Hoydølum. Hann var tvær ferðir sjúklingur á sanatoriinum. Hann gjørdist nakað gloymskur móti endanum. Tað vóru nógv, sum vitjaðu hann, men aftan á plagdi hann at spyrja: [...] "Tvey Systkin". Í 1935 gjørdist hann sjúkur av tuberklum. Hann lá fyrst á hospitalinum, men varð síðan sendur niðan á Sanatoriið. Hann varð uttan iva smittaður umborð, tí hann hevði koyggju yvir manni, sum [...] hevði hann rokkið ein høgan aldur, men til fyri kortum hevur aldur ikki sæst á honum. Afturat hesum var hann so skilagóður, sum altíð heitast kundi á, tá ið onkur spurningur kundi stinga seg upp. Hann var

vóru fleiri handlar á Viðareiði, men tey seinnu árini var bara tann eini handilin – á Brúgvaskiftinum. Tey, ið høvdu henda handilin avgjørdu at gevast við honum, ikki tí at hann ikki bar seg fíggjarliga. [...] Hera í Klaksvík. Tey hava tosað nógv saman, og hann hevur eisini verið arbeiðsgevari hennara, tá hon áður arbeiddi á bensinstøð í Klaksvík. Í handlinum á Viðareiði fer tí at verða annað og meiri enn bert [...] Opið út á kvøldið Óluva hevur roynt ymisk arbeiði. Hon hevur millum annað verið dagrøktarmamma og hevur arbeitt hjá Shell í Klaksvík, eins og hon nú vaskar í skúlanum á Viðareiði. Nú, hon letur handilin

Pakhus og á Nordklang Festival í Sveis. Í apríl skulu vit til Danmarkar at framføra við Boys in a Band á Norðuratlantsbryggjuni. Í juni til Glasgow. Vit hava fingið management samstarv í lag við SpotOn [...] heima. Nú er tíðin komin til at varpa ljós á ungu mennirnar handan bólkin; Filip og Urbanus, ið eru so ymiskir av lyndi og í stíli, sum nøvnini hjá teimum benda á. Ger tað frá hjartanum Filip Mortensen er [...] er sangari og gittarspælari í The Ghost. Spurdur, hvat hann vil við tónleikinum, leggur hann hart út við at greiða frá hjartamálum sínum. - Um tú gert tað, ið tú gert, frá hjartanum, skal tað nokk ganga

sat hann á sekstanda ári í Klaksvíkar býráð, umframt at hann eisini var stýrislimur í SEV. Í mong ár var hann leiðari hjá Føroya Keypssamtøku í Klaksvík, og somuleiðis vísti hann hegni sum bæði reiðari [...] Hann var bert 61 ára gamal, so tí kendist tað sum ein skelkur at fáa at vita, at hann ikki longur var okkara millum. Torleif og eg komu at kennast á ungum árum, tá vit báðir róðu kapp – hann við Klaksvíkingi [...] Torleif altíð klárur at taka tey stóru tøkini. Hollur var hann eisini altíð í ráðum, tá á stóð. Alla okkara tíð í ÍSF hevur felagsskapurin ment seg á øllum økjum, og leikluturin hjá Torleifi var altíð at vera

síðan fór at ganga aftur á og hann viknaði í hvørjum, sporini tyngdust og hann legðist inni. Annan jóladag varð hann enn einaferð innlagdur á Klaksvíkar Sjúkrahús. Vitjaði hann gamlaárskvøld, Tórhild og [...] húsið, søkin sum hann var. Vóru grindaboð, var hann altíð millum teir fremstu. Og hvør minnist ikki hann skera kjálkar? Har tók ongin hann við knívinum, kvikur og vælgerðin, - tað mundi hann hava av trolaradekki [...] góð kona, bar yvir við honum og, sum tað bleiv sagt, góðtók hann, sum hann var. Trúliga fylgdist hon við honum alt lívið, og trúliga var hon um hann undir sjúkuni til hansara síðstu stund. Og hann var góður

Aldubrotini strúka honum hvít um hálsvølin, men hann letur ei á sær finnast. Hann er vorðin sáttur við náttúruna. Hetta er hansara stað. Her varð hann settur at standa í ódn sum í logn og bera merki [...] HUGLEIÐING Óli A. Reinert á Geilini “Tókst hav í miklum harmi, men høga bergið stóð; bar hvítan sjógv á barmi og fram í brimið vóð.” Við hesum orðum endar Hans Andrias Djurhuus yrkingina um deyðastund [...] enn bara á ein hátt. Eg síggi fyri mær ta ódn, ið leikaði á hjá einum gomlum gøtumanni á sinni, og gevi eg nú Áarstovuskaldinum orðið eina løtu: Sat gamalur í Gøtu, so grátt var hár og skegg, hann gekk sær