leiklutin sum politiski veðurhanin, sum snýr seg í ta ætt, sum nú einaferð hóskar best. Løgmaður segði kvøldið fyri valið – sum tann einasti floksformaðurin – at vit skulu ikki hava skattalætta
hann við skipi úr Filippi til Troas, har teir vóru í sjey dagar. Har er tað, at vit lesa, at ungur maður, Eutykus, sovnaði fast, við tað at Paulus talaði so leingi, og datt út gjøgnum vindeyga niður av triðju
ini vóru so fegin at kunna hjálpa. - Men samstundis var tað ræuligt at ganga og hugsa um, at ein maður sat varðhaldsfongslaður fyri at hava beint fyri manninum, sigur Sunleiv Højgaard. Hann viðgongur,
kriminalpolitiið eitt annað mál at taka sær av. Stutt fyri klokkan 18 fekk løgreglan boð um, at ein maður lá lívleysur á Tinghúsvøllinum við standmyndina av Rasmus Effersøe. Kanningar hjá løgregluni vístu
ð nakrantíð hevur havt. Hann var eisini væl umtóktur á hinum báðum sjúkrahúsunum. Ein reiðiligur maður, sum ein kundi líta. So tað var spell. Eftir er so at koyra restina av leiðsluni frá so skil, álit
Randi Jacobsen So nógv fólk hava neyvan nakrantíð verið í Havnnasundi í senn, tók ein maður til, meðan bíðað varð eftir, at Livar Nysted skuldi koma. Flogfarið við honum skuldi lenda klokkan 21.15, men
uppgerð - einki gult kort - og ferðin var ongantíð nakað at reypa av. Sølvi Vatnhamar var dagsins maður hjá heimaliðnum, men hann er ikki skrásettur fyri hattrikk á dómaraseðlinum. Dómarin hevur skrivað
turra fyri nøkrum árum síðani. Tann søgan hevði ikki so nógv upp á seg, men nakað var í tí, at ein maður fyri mongum árum síðani hvarv á leiðini millum Havnina og Hoyvík, men tað var ikki her. Í dag avdúka
okkara móðurmál er harmiligt. Kanska mest harmiligt er, at føroyingar siga ikki longur tað vakra: kona/maður mín, men konan/maðurin hjá mær. Hetta seinasta er kortini eitt rættiliga nýtt serføroyskt fyribrigdi
førleikin varð mundandi niðursettur, so ein var greiðir yvir, at tað likamið, hesin so virkisfúsi maður hevði, bar álvarslig tekin, at lívsmegin var við at renna út. Sjálvt um sjúkan kom at fylla meira
