kom til Torm Kristina, vóru tvey herskip úr Oman og Pakistan komin hagar, og ein bretsk tyrla fleyg uppi yvir skipinum. Iver Huitfeldt setti síðani fólk umborð á Torm Kristina, og teir kundu staðfesta, at
teir sigldu út á tað opna havið, fylgdi Keiko eftir bátinum. Knappliga fingu teir eyga á eina røð av stórhvalum, sum høvdu tveir ungar millum sín. Tá Keiko bráddliga svam yvir til teir, gjørdist hann sera [...] Íslandi, ella í einum øðrum landi, so at tey kunnu granska hvalin nærri og ikki minst umhvørvi hansara, havið. Vit mugu bara krossa fingrar og vóna, at ævintýrið gerst til veruleika!
og sigast kann: Harri ert tú yvir tí ótalaða orðinum. At vera fáorðaður nýtist ikki at bera tað við sær, at hann ikki kom fram við sínum. Nei, skilamenn hava hetta yvir sær, at verður talað, stendur tað [...] tú nærri tí skínandi ljósinum. Tað var einki yvir at dylja, at hetta ljós var av eini aðrari verð, mundi tað vera tað sama ljósið, sum skein í myrkrinum yvir Bethlehems fløtur, ella var hetta eitt serligt [...] fargi, hvussu fastur, tættur og harður tann ísurin mundi vera, tá ið skriðjøkulin kálvar og fer í havið. Hesin elli gamli ísstólpin fer sína leið til undirgangs. Tað tinar burtur av honum á víðum havi,
fyri hesi tiltøk í vikuni, sum brátt runnin er, og tøkk fái tit fyri at reisa minnisvarðan yvir Trónd í Gøtu og havið framhaldandi eina góða víkinganátt og eitt gott G! Mini. [...] gørpum í søgu okkara. Vit hava nógv at takka tykkum fyri, sum hava virkað fyri at reisa minnisvarða yvir Trónd í Gøtu og síðani hava skipað fyri tróndardøgum, har ymiskir tættir í Føroya elstu søgu hava
hjá vitanum, flytir seg ikki. Sýnið yvir á Gjógv og inn í Funningsfjørð er av tí besta. Og longur burturi standa Risin og Kellingin so errin. Norðureftir røkkur havið, so langt sum eygað ber, og ein fer [...] Kallsoynni í dag, hósdag. Helst fyri at koma eitt sindur burtur frá høvuðsstaði norðinga. Vit skuldu yvir um við Dúgvuni, og síðan sleppa víðari norður í Kallsoynna við Barsskor. Klaksvíkingar eru vanliga [...] vísir farleiðina um Leirvíksfjørð og eitt petti norður í Djúpini. Ikki tí, mestur hevði hann funnið yvir á Syðradal kortini, skiparin. Plagar at gera onkran túrin til útróðrar, tá hann er heima. Siglir vanliga
blaðstjóra. Rybergs andi - við sínum fleyri av fyritakssemi, frælsi og heimsborgaraskapi - sveimar yvir hesum stað, og á torginum út ímóti sjónum stendur Nólsoyarpáll - sum blaðungur skal hava siglt við [...] 1916, sigur Jákup soleiðis frá: Tað var ein merkisdagur í Havn, tá fyrsta nr. av "Færingetidende" fleyg út um býin. Bløð vóru forkunnug í Føroyum í teirri tíðini; tað var so at siga eina "Berlingske", og
í fallskíggja við motori kom onkur flúgvandi uppi yvir Havnini. Einar hálvthundrað metrar uppi í luftini fleyg hetta fólki yvir við Strond, uppi yvir Norðurlandahúsinum og niðan móti Hotel Føroyum. Eftir [...] sveimaði í luftini. Tí meðan fleiri gingu sær ein túr í høvuðsstaðnum, so var tað onkur annar, sum fleyg ein túr. Fólk sum vóru utttandura, tá um 20.30-tíðina í gjárkvøldið, siga at tað ljóðaði mestsum eitt
Córdoba í stórum bussum, man ikki sær í Evropa, til niðurslitnar bumlibussar í Bolivia. Nú eg eri komin yvir hinumegin kilensk/boliviansku grensuna byrjar alt at líkjast meira teimum nógvu søgunum, man hevur [...] ferðast runt í Bolivia uttan at skula halda tjóðskap teirra loyniligan; at missa einasta vegin til havið og havríkidømið er ikki júst nakað, bolivianararnir fara at fyrigeva teimum innan næstu mongu árini
eingin í oynni orkaði at lyfta. Men einaferð gøtumenn komu suður royndu teir havið og syftu tað sum einki. Morgunin eftir var havið horvið. Skúvoyingar skuldu ikki hava, at slíkt endurtók seg. Sjálvsagt verður [...] eitt kamar í einum stórum neysti, har vit svóvu. Tá bakkaði ein ikki fyri at ganga frá Norðragøtu yvir á Skipanes. Prísurin á sildini plagdi at liggja um 14 oy/kg, summi ár niður í 12 oy. Tá vóru lønirnar
framhaldsdeildini, so gerandisdagar var tað mest vanliga hjá mær, at eg eftir skúlan fór við knallertini yvir til Gøtugjógv at smíða frá klokkan trý til seks. Og tá eg var liðugur við studentaskúlan í 1993, var [...] 2011, valdu vit at fara til Føroya, heldur enn at fara niðuraftur, sigur Ósbjørn Jacobsen, ið fyrst fleyg ímillum, tí hann var nokk so nógv niðri. – Men í 2013 legði eg kortini á borðið og fortaldi, at eg
