tordu. Sámal hálaði alt slakkið, sum hann kundi fáa. Tá kom tann fyrsti. Hann loraði seg niður í sjógvin. Sámal gav út og vit hálaðu inn, (meðan menninir hildu fast í línuna.) Soleiðis komu allir í land [...] tann sum doyði uppi á landi, honum gekst ikki so gott. Hann slepti línuni, tá hann kom niður í sjógvin. Tað bleiv eitt sindur leingi, áðrenn vit fingu fatur í hann. Sámal gjørdi endan fastan á seg sum

flúgvari kom sunnanfrá, gjørdi eitt sving niður við Strond og fleyg so oman aftur og setti seg á sjógvin uttanfyri Tinganes. Hetta var Locatelli, italienarin, sum vit vitstu um var í Orknoyunum og tvær [...] nú lá hann altso fortoyaður við boyuna uttanfyri Skinnarasker. Hvør fjøl í Havnini bleiv drigin í sjógvin og fyllt var við fólki, so nógv sum rúmaðist, og Locatelli var ”umringaður” av undrandi Havnarfólki

motorurin helst var farin niður ígjøgnum bátin av tí harða stoytinum hann fekk, tá ið hann brast í sjógvin. Báturin var surraður í barðholið, sum var eitt hol í dekkinum. Stykkið av stevninum, har rundingurin [...] Beint ímóti sólini lá ein portu­gisisk skonnart og setti doriurnar út. So hvørt sum tær komu á sjógvin, hongdu tær seglið upp og fóru frá skipinum. Tær hava verið einar 70-80 í tali. Hetta var ein sera

hetta slitnaði, og Dánjal fór eftir høvdinum í havið. Hann segði, at hann fór sum ein pílur gjøgnum sjógvin. Tá var tað fyri honum, sum um rópt varð á hann: “Spenn armarnar út frá”, tá fór hann líka skjótt [...] slerdi niður. Ein segði seg hava sæð eldkúlina koma í mastrina. Hon fór síðan niður við skipssíðuni í sjógvin. Maðurin, ið stóð til róðurs, varð slongdur upp um róðurtaljuna og í dekkið. Tveir menn stóðu á bógnum

skjótt. Tá tað leið út á dagin, bleiv eisini vindur av landnyrðingi, so tað forsló. Hann kom niður á sjógvin sum ein hvirla, og tað bleiv stormur beinanvegin og kavarok. Summir av bátunum, sum vóru úti henda

og vit kundu ikki taka hana inn um miðjuna, tí so vildi báturin hvølvast. Settu vit tí árarnar í sjógvin og fingu hana innanborða við árabløðunum. Og onnur kistan kom, og tað gekk á sama hátt. So sigur

Hattarvík og Sund, so nógv grind var at føra. Tá ið komið var út seinnu ferð, var gjálv komið í sjógvin. Vit høvdu tikið í so nógv av grind inn í bátin. Tá vit komu út fyri pallarnar, tók báturin so nógv

rimmarfast í. So var at taka holvda bátin inn aftur. Hann mátti hivast upp eftir endanum fyri at fáa sjógvin burtur úr honum. Tá var tað sum í dreyminum hjá Tummasi við kistuni, sum fór upp eftir enda, tá ið

mátti enn einaferð gera fast á flogfarið. Hjá einum kavara er umráðandi ikki at koma ov skjótt upp í sjógvin fyri at sleppa und­an kavarasjúku, sum kann vera deyði­lig. Tíðin kavarar skuldu nýta at koma upp

Jákup við Gil í Norðragøtu. Sagt verður, at abbi var bestur at fiska. Tá ið tað ikki var farandi á sjógvin, velti hann og fekk heiðurstekin fyri vakurt velta bøin. Abbi var ógvuliga gudrøkin mað­ur. Hansara