truplu støðuni. Tað er ongin loyna, at byrja vit at tosa um mentan og tónleik, eru tað fleiri, sum yppa øksl og síggja hetta sum ein luksustrupulleika – tað er tað IKKI! Mong hava sett hesum fólkum spurningin

fylgja við í politikki kenna ta vitleysu konstruktiónina, sum norðuratlantiski grulvigarðurin er! Teir yppa øksl, rysta við høvdinum og hava djúpa vanvirðing fyri slíkum samvitskuleysum lukkuriddarum. Men eingin

at fáa fleiri kvinnur upp í politikkk er nakað, sum vit øll eiga at kunna taka undir við. Bara at yppa øksl og siga, at vit eru serstakt samfelag, har kvinnurnar heldur vilja lata politiskt arbeiði upp

standa til svars, tí løgmaður lovaði nakað, sum hann ongan tíð ætlaði at halda. Og so kundi Bjarni yppa øksl, hann visti at vinurin Jóannes altíð var til reiðar at verja hann. Og nú ætlar sami landsstýrismaður

hevur verið at sæð í bløðunum frá honum á vísindaliga økinum, má sigast at vera mis-informatión. Nógv yppa bert øksl tá tey síggja tílíka skriving, men almenningurin fer helst so við og við, at fáa eyguni

óverdug, hetta er skomm, hetta hoyrir farnum øldum til. Men hvat ger løgmaður og hansara, jú, teir yppa øksl, og tað gera eisini allir samgongulimirnir. Eingin teirra kennir minstu skommina av, at vit verða

seg saman til at gera nakað við málið, sum tó er lítið hugsandi, táið løgmaður hevði mestan hugin at yppa øksl, ella heldur royndi at gera gjøldur burtur úr hesum 13 spillnaknu steggjunum, við Keldumanninum

okkara býráð ikki dugir at síggja tað! Aldagomul søga og aldagamalt strev fara fyri skeytið og tey yppa øksl og kalla tað framburð. Tað er svárt at skula uppliva, at hetta kann fara fram í okkara tíð. Hvar

føroyingum orsøk til størri høvuðbrýggj? Er tað veruliga so, at vit sum fólk og sum tjóð bert eiga at yppa øksl og siga “tað má nokk fara at ganga”, ella eiga vit at ásanna, at fólkaræði okkara ber greið tekin

føroyska leiklutin í hesum máli. Vónandi er hann so mikið at sær komin, at skjalprógvini fáa hann at yppa øksl at sær sjálvum og sínum goragangi ímóti tí sindri, sum enn finst av vinstrahallum politikarum [...] fór at bera til hjá vinstravonginum at finna saman til mikið gagn fyri samfelagið. Men tíverri má eg yppa øksl, tá eg síggi hesi, sum siga seg umboða vinstravongin, kasta við runu eftir hvørjum øðrum, meðan