dflokkurin er ongantíð rýmdur undan nøkrum; men royndi til tað síðsta at vaska upp og ikki minst turka upp eftir Fólkaflokkin. Tjóðskaparligir undanstøkkingar Fyrsta veruliga sjónliga upptakið var, tá

ræst kjøt, eitt nú háls og ryggjastykki. Bógvarnir verða turkaðir, men tjógvini eru ov stór til at turka. Skulu tjógvini turkast, tekur tað tveir vetrar. Hann plagar at ræsa tjógvini, og hetta er heilt

stuttleiki, tær minnast aftur á, og tað var at taka klæði, sum hongd vóru á ymsu snórarnar í bygdini at turka, og so skifta um við onnur klæði á øðrum snórum. ?Tað kundi væl enda við, greiðir Maria frá, at klæði

latið mynduleikunum árs­rokn­skap­ir­nar hesi árini, so var tað ein finna í einum talvinum, til at turka ábyrgdina upp­á toll­myndug­leik­ar­nar. Somuleiðis var við toll­kredittinum, har hann við sínum

hava latið mynduleikunum ársroknskapirnar hesi árini, so var tað ein finna í einum talvinum, til at turka ábyrgdina uppá tollmynduleikarnar. Somuleiðis var við tolllkredittinum, har hann við sínum svikabrøgdum

tað ber ikki til at gera annað enn at gapa og tyggja. Eg megni at stýra dustsúgvaranum og eisini at turka av. Okkurt gólv havi eg vaskað. Men hvat ger tað, um okkurt slíkt bíðar? Illa ber til at skræða m

í hús. Alt við hond og við vatni úr mataránni. Fyri at hita vatnið mátti torv til, og at skera og turka torvið var jú eisini eisini stórarbeiði í sjálvum sær. Tað snúði seg ikki um at liva, men at yvirliva

dugdi sum tú at raka seymin á høvdið. Og vónandi fara hesi skemtiligu minnini sum tíðin líður at turka tárini. Góði bróðir. Saknurin hjá konu og børnum er tungur. Tómrúmið eftir teg er stórt. 82 ár ljóðar

ikki óttast, nei! Vón er fyri framman, Gud kennir tína leið! Tú eigur vinin Jesus, hvørt tár hann turka kann. Og ert tú hjartabrotin, tá kalla bert á hann. Eg veit, at eg skal sigra og náa himmalstrond [...] sum níva niður teg. Svíkja bestu vinir og kaldar vísa seg. Tá minst til vinin Jesus, hvørt tár hann turka kann. Og ert tú hjartabrotin, tá kalla bert á hann. Hvíl í friði Mariann, Elisabeth, Kristian, Pól

arbeiða, og trúliga helt hon á at stríðast alt lív sítt. Hon byrjaði mangan dagin at vaska fisk og turka á fiskaplássunum hjá Thomsen keypmanni. Eisini var hon hjá Mortensen. Umframt tað gjørdi hon mat til