sigur Torbjørn Eli, sum í ár er á síni fyrstu ólavsøku í lívinum. "Nú kappróðurin er liðugur, gleði eg meg bara at brúka restina av degnum upp á at ganga oman og niðan og heilsa upp á vinfólk. Tað plagar at

hava tað besta av tí besta. Tey, ið eg setti meg í samband við, tóku ógvuliga væl ímóti royndartekningunum, eisini lærarar, sum mæltu mær til, at eg setti meg í samband við Skúlabókagrunnin. Skúlabókagrunnurin [...] eftir øllum at døma undir eina tekning av fullum huga, men so knappliga tíma tey ikki meir. Tað fekk meg til at fara at kanna nærri, hvat børn hava áhuga í. Úrslitið var, at gentur og dreingir hava ikki áhuga [...] umleið fimtan árum síðani fór eg aftur at tekna og mála av álvara, og tá ið Adventistaskúlin heitti á meg um at undirvísa børnum í tekning, tók eg av, sigur Aase Bømler Olsen, sum er adventist. - Eg havi eina

at hann hevur fingið eina nýggja troyggju at vera í. - Jú, tað vóru nakrar fittar kvinnur, sum lótu meg vita, at hin troyggjan var ið so stór, og tað eydnaðist so at fáa fatur á eini aðrari troyggju, sum

sínum: - Var so hjartans fegin, tá Arnhold kom til okkara fyrst í útbúgving og síðan sum fastur lækni. Meg vardi ikki at hugburðurin hjá ovastu leiðslu í Tvøroyrar Býráð skuldi verða orsøkin til at henda gleðin

ikki minst, at eg hevði góð fólk rundan um meg á hesum serliga degnum. Tað er púra víst, at eg havi dugnaligar og fittar prestar sum starvsfelagar, og eg føli meg ógvuliga væl móttikna, sigur Marjun í Kálvalíð [...] ið er ættað úr Miðvági og hevur starvast sum sosialráðgevi, áðrenn hon fór at lesa gudfrøði. Kendi meg væl Til gudstænastuna í gjár helt Marjun í Kálvalíð sína fyrstu prædiku. - Eg havi hildið prædikur [...] vígdir prestar kunnu vera fyri altarinum, og sostatt royndi eg tað fyri fyrstu ferð í gjár. Eg kendi meg væl og borna av hugsanum og bønum, sigur Marjun í Kálvalíð, sum hevði fyrireikað seg væl til dagin

Hina ferð minnist eg, at tey føroysku klæðini, kappróðurin og serliga dansurin gjørdu inntrykk á meg," sigur Edith, "so midnáttarsangin mugu vit, ið hvussu so er minnast til."

vóru langt frammanfyri meg. Men eg helt meg til avtalurnar, sum eg og Kári høvdu gjørt, og legði ikki alt ov hart út. Tá 1000 metrar vóru eftir, vóru teir langt frammanfyri meg, greiðir Torstein frá. Kári

myndini - Nei, eg angri tað ikki. Eg hugsai meg væl um aðrenn eg tók av. Eg var spyrdur fyrr, men valdi tá ikki at taka av. Hesa ferð hevði eg gjørt upp við meg sjálvan, at skuldi taka av, sigur Eyðun Klakstein

starvi, tá kappingin var hálvrunnin. - Úrslitini tá vóru ikki nóg góð, og so valdi nevndin at siga meg upp. Tað er einki óvanligt. Eg havi tosað væl við teir, sum ráddu í AB, alla tíðina síðani tað, sigur

beiggjan, kemur ein eftirlitsmaður framvið. Hann heldur meg vera balta, tí eg havi ljóst hár o.s.fr.. Tá kom ein skipari framvið, og hann spurdi meg, um eg ikki vildi arbeiða umborð á einum skipi? Eg játtaði