av Jógvani Arge nú í evstu løtu undan ólavsøkukonsertini at leggja á meg fyri at elva til fløkju, klandur og óneyðugar útreiðslur fyri kommunukassan, tá ið hann fullvæl veit, at eg júst havi gjørt tað øvugta

sær at standa fyri slíkari konsert. Hann kann ikki hugsa sær annað enn, at tað elvir til fløkju og klandur og helst eisini til óneyðugar útreiðslur fyri kommunukassan. - Eitt so stórt átak sum Ólavsøkukonsertina

liva upp til ólavsøkusangin hjá Poul F, tá hann sigur, at »ólavsøkan skal øld eftir øld reka burtur klandur og sorg«. Vit í Miðlahúsinum ynskja øllum eina góða ólavsøku.

hevði tað verið ólíka hugaligari, um Tórshavnar Kommunan skapti tónlistarligar karmar heldur enn klandur. Eg skal ikki troytta lesaran við fleiri smálutum, men bara staðfesta, at konseptið við ólavsøkukonsert

– Vit hava havt gott samstarv frá liðunum í Onglandi og Danmark. Ikki øll liðini í Føroyum hava – má mann siga – verið eins góð at samstarva við. Hvat meinar tú við tí? – Víkingur er eisini í Íslandi,

eiga ikki at fáa loyvi at draga okkum aftur í gomlsu støðuna, ið var ein orsøk til støðugt meira klandur og stríð enn neyðugt millum útjaðaran og miðdepilin í Føroyum. Tað er gleðiligt at støðugt fleiri

til tess, at ung og gomul og sjúk og brekað fáa trygg livikor í Føroyum. Uttan óneyðugt kjak og klandur mugu løgmaður og hansara manning spyrja sum Abraham Lincoln: Hvar – hvørja – hvat – hvussu? Og virka

landsins ráðandi menn, skuldu heldur komið við veruligum loysnum, tí meiri tíð teir brúka upp á klandur, tess meira vaksa almennu útreiðslurnar.

so hann gjørdi testa­menti, sum er sera útgrein­að og hevur fyri­byrgt, at tað skuldi verða nakar klandur um arvin. Hann ásetti, at alt, sum hann átti, skuldi fara til eitt legat. Húsini skuldu býtast uppí

royndi at gera seg inn á okkara grindadráp. Vit vunnu so ruddiliga. Verri er við hýsuni. Innanhýsis klandur og stríð, briks og kall um vánaligan fiskivinnupolitikk, vánaliga fiskidagaskipan, ov høgt veiðutrýst