glaðari enn Hans fyri, at hesin dreymur enduliga er verðunleiki, hann hevur skrivað ikki minni enn tríggjar sangir til nýggja húsið. Hans fór eisini tíðliga at royna seg sum listamálara, og var hann fyrsti [...] Ribarhúsi. Hans hevur verið í hornorkestrinum, síðan fuglfirðingar byrjaðu at spæla horn og til hann noyddist at gevast, tí eyguni fóru at bila, og hann sá ikki nótarnar longur. Í einum sangi, sum hann saman [...] hetta lýsir væl Hans; hann hevur dámað væl at framført og hevur ongantíð sett sítt ljós undir skeppumálið, men hinvegin hevur hann heldur ongantíð veri sjálvhátíðarligur, heldur hevur hann altíð havt skálkin

hansara svár ? hann verður saknaður og vit minnast hann fyri virðiliga framferðarháttin, hann altíð sýndi í verki ? hvar hann var, og har hann tók lut. Virkisfýsni og mannavirði vóru lutir, hann metti høgt [...] høvi, tí til tað seinasta vildi hann vera við og gera tað, hann var mentur, at vera við í lívinum. Hóast hann frá barnaárum hevði verið lamin, barnalammilsi, var hann djarvur og ágrýtin sum nakar. Tók [...] seg galdandi á so mangan hátt. Hann fór skjótt undir lesna, at búgva seg til verka, og tað var medisin, hann valdi. Hóast krígstíð var, so steðgaði tað honum ikki, hann legði vestur um hav og las fyrsta

skeinkistaðið, dettur hann. Hann minnist ikki, um hann snávaði ella varð skumpaður, men minnist, at hann føldi seg hóttan og verjuleysan, har hann lá. Ein løgreglumaður sær mannin falla, og skundar sær [...] løgreglumanninum. Hann lovaði, at hann skuldi sorla løgreglumannin, kallaði hann ein helvitis tapara og maktsjúkan pansara. Hann sló hendurnar hjá løgreglumanninum til viks, tá hann rætti tær móti honum [...] varðhaldinum. Tá hevði hann aftur hótt løgreglumenninar, ið handtóku hann. Maðurin var ein angrandi syndari í rættinum. Hann segði, at hann ongantíð hevði sligið nakran, og at hann als ikki var nakar harðligur

trossanum, til hann varð ryktur í havið. Hann segði, at ein trossi kom um beinini, og tað førdi til, at hann datt á dekkið, smekkaði høvdið í eina jarnhurð, og skríggjaði, áðrenn hann fór í havið. Hann segði, [...] at hann leyp eftir einum bjargingarkransi, men fekk hann ikki leysan. Hann segði, at maðurin fór upp um skottini í garnapawninum og síðani niður á dekkið. Hann segði, at tað vóru útvið 16 tímar farnir [...] segði vitnið og váttaði, at hann saktans kundi havt tikið feil av tíðini. Hann segði seg vera rímiliga nýggjan umborð, so hann visti ikki so nógv um mannagongdina umborð. Hann segði seg ikki hava fingið

tá ið hann var fyri í landsrættinum mikudagin. Meginpartin av tíðindi sat hann og krutlaði niður sína verjurøðu. Onkuntíð var hann við at sovna. Eftir at hann varð varðhaldsfongslaður, var hann kannaður [...] øðrum, sum hann fór eftir. Hann skilti ikki, at onnur blivu bangin, hevði ikki ringa samvitsku og angraði einki. Ein stóran part av tíðini, hann sat varðhaldsfongslaður, sat hann í Danmark. Hann varð latin [...] brúkti hann sum heilivág, tí tað hjálpti honum at halda seg í gongd. Annan heilivág vildi hann ikki siggja. Meðan hann hevur sitið í varðhaldi, hevur hann tó etið sissandi heilivág. Tá ið hann hevur sitið

vitnað eg skal, At hann er mín klettur og borg, Hann leiðir, hann fylgir, hann varðar mín fót, Ein vinur í gleði og sorg.« Eg sá hann aftur á Ólavsøku í ár fyri seinastu ferð. Nú sat hann samanfallin í koyristóli [...] knappliga var hann ein partur av mínum lívi. Eg gjørdi mær slett ikki ómak fyri at læra hann at kenna. Hann kom til mín, nevndi meg við navni, og eg undraðist á, hvussu hann kendi meg. Hann vitjaði okkum [...] míni fríðtíð. Nú var hann viknaður, hann var fluttur heiman, hann sat í einum bussi saman við øðrum brekaðum fólkum. Tey vóru á útferð. Hann var vorðin so linur, heilivágurin tyngdi hann. Vørrin hevði hug

bannaði eftir honum og sló hann í bringuna, so at hann datt niður í sofuna. Síðan leyp vinmaðurin á hann og helt honum niðri við eina knænum. Víðari greiddi hann frá, at hann megnaði at sleppa undan vinmanninum [...] tryggan, valdi hann at finna vinmannin og blaka hann á dyr, tí hann var bangin fyri, hvat vinmaðurin kundi finna upp á at gera. Við knívinum í slíðra møtti hann vinmanninum í stovuni, og bað hann sleppa sær [...] byrjaði at kvala hann. Tað var tá, at hann tók knívin úr slíðranum og stakk vinmannin. Ákærdi greiddi frá, at hann royndi at raka hann í síðuna, so at skaðin var sum minst, men rakti hann kortini í búkin

Føroyum. Hann fekk arbeið hjá Klaksvíkar kommunu, og hann byrjaði at falla til. Tá kappingarárið var liðugt, fór hann aftur til Jugoslavia, men hann sigur, at hann vildi bara aftur til Føroyar. So hann var [...] skjótt við hann. Sjálvur tosar hann sum sagt enskt, men fleiri føroysk orð hoyrast innímillum tey ensku, og tað ger hansara talumáta serstakan. Hann sigur, at hann ofta verður spurdur, um hann ikki kann [...] fullkomuliga. Tosa tað, veit hann ikki, um hann nakrantíð fer at gera. Hann saknar ein skúla ella okkurt líknandi, sum hann kundi farið til fyri at lært seg tað føroyska málið. Hann sigur, at tað var hart í

valagn, sigur Hans Joensen. Tá hann sigur hetta, so sipar hann til, at hann ikki vil fara út og lova í eystur og vestur, men heldur beinini á jørðini, so hann eisini kann halda tað, hann lovar. Aðalmálið [...] felag, tá hann fór í starv hjá Bacalao. Hann starvaðist har nøkur ár og fór at sigla úti og var burtur. Í 1978 fór hann aftur í fast starv hjá Bacalao, og hann starvast í ár á 25. ári. Hann hevur øll árini [...] fatanin hjá Hans Joensen, at felagið, hann ynskir at gerast formaður fyri, hevur tað gott í løtuni. ? Støðan hjá felagnum er ógvuliga góð, sigur Hans. Hann fegnast um áhugan fyri felagnum, sum hann heldur ikki

greiddi frá, at hann ræddist smuglarin, tí hann hevði fyrr hótt hann og hann tordi sostatt ikki at standa ímóti. Av tí sama tordi hann heldur ikki at melda, tí hann var bangin fyri, at smuglarin fór at hevna [...] annað. Tí kundi hann ikki brúka sítt egna navn, tá ið hann skuldi hava rúsevnini til Føroya, tí fekk posthúsið pakka til hansara, væntaði hann, at løgreglan fór at kanna hann. Tí gjørdi hann ikki mætari enn [...] segði hann. Orsøkin til, at hann ikki kundi brúka sítt egna navn, var, at hann var so vælkendur hjá løgregluni fyri brot á rúsevnalógina og hann hevur javnan verið í rættinum fyri tað sama. Hann staðfesti