frá hesari fólk. Tá var hann veikur á málinum, men skilagóður sum altíð. Eg fari at enda hesi minningarorð við sanginum, sum Hannisi dámdi so væl og vit mangan sungu: Tá ið endar mítt stríð og útrunnin
Tað er ógvuliga tungt at sita her og skriva minningarorð um sín besta vin. Skjótt eru fýra mánaðir gingnir, síðan tú fór herfrá, tó er tað líka svárt enn. Tað er, sum tað var í gjár, at eg fekk tey ógvuliga
tá vit fingu boðini um, at tú ikki var her meira. So tað er við tungum hjarta eg skrivi hesi minningarorð um teg, kæra vinkona, men tað hevði verið betur, um tað var ein onnur gleðilig orsøk at skriva
Minningarorð um mína elskaðu systur Súsannu K. Lindenskov Tung vóru boðini at fáa, at tú ikki vart ímillum okkum longur. Vit vóru bara komin nakrar tímar inn í tað nýggja árið, tá tú fekst blóðpropp í
stólurin nú stendur tómur. Nú vit aftur hittast, sita vit á eini matstovu í Runavík og skriva minningarorð um okkara góða vinmann. Vit hava mangan spurt okkum sjálvar, hvussu tað bar til, at tað fall so
Gerhard Lognberg skrivar minningarorð um Elis Poulsen **** Ja, í gjár ringdi ein av mínum av skipi, fyrsta hann segði var: pápin, veit tú, at vinmaður tín Elis er deyður í kvøld. Nei, góði, tað veit eg
Minningarorð um Jógvan Isaksen (Jógvan í Brekkuni) Klaksvík. 20. 11. 1931- 11. 05. 2007. Jógvan var sonur Jógvan Isaksen, ættaður úr Lorvík, og Annu f. Wolles av Trøllanesi. Hann kom tíðliga at taka við
sína Nobel-medalju til týska propagandaráðharran, Joseph Goebbels, eins og hann skrivaði føgur minningarorð um Hitler. Mong hava annars gjørt sítt ítarsta fyri at umbera hesa síðuna av stóra tjóðarskaldinum
Tá eg setti meg niður at skriva nøkur minningarorð um mín góða vin Brynjolv Nicolajsen, so fara tankar mínir at sveima, og eg spyrji meg sjálvan, hvar tíðin er farin. Brynjolv var sonur Gunnhild og
úr New Zealandi til matna, kom vend í. Nú steig umboðið fyri Havstovuna fram á pallin – og helt minningarorð um føroyska toskin, ið eftir øllum at døma ikki verður millum okkara longur. Landsins sakkøni
