Fólkini í Almannaverkinum vóru sera hjálpsom at fylla umsóknir út fyri okkum og annars at hjálpa á annan hátt. Eg fekk eisini at vita, at treytin fór at vera, at vit skuldu sjálvi skipa fart millum Toftir
og brøður hansara vuksu upp í, var eitt sera virki og gott umhvørvi,har fólk gingu inn til hvønn annan. Hetta var eisini tann nýggi parturin av Vági. Tað var í Toftalíð, at teir flestu nýbyggjarar setti
tykist tyngdarlógin enn einaferð at vera suspenderað. Fyri tað nógva eru Føroyar – í hvussu er síðani annan heimsbardaga – stjórnaðar av kreppum. Sjálvskaptum kreppum. Tær hava tikið meiri og minni fast. Í
hevur vissuliga verið eitt framúr umboð fyri sítt land úti í heimi! Komandi partur verður um ein annan føroying í Canada, nevniliga Annfinn Mikkelsen úr Lorvík
samfelagskritikki, so haldi eg, at føroyingar hava eina oyðileggjandi trongd til at máta og viga hvønn annan eftir familju, átrúnaði og politiskum sjónarmiðum. Eg eri eitt liberalt sinnað menniskja, og eg sakni
í eini politiskari skipan við einum blokki, sum flytur ábyrgdina frá okkum sjálvum og til onkran annan. Í staðin fyri at halda fram við positivu gongdini frá 2004, so hava ABC-flokkarnir ført okkum út
ein, so hann blívir líka sum tú, tulkast sum menniskjalig sambond - at tað er ónt at ávirka hvønn annan ella koma hvørjum øðrum við, sum tað ofta verður rópt, sigur Agnar, sum ikki dylur yvir, at søgan
royna at fáa føroyskt inn um kirkjugátt, forðingarnar so nógvar. Í seinnu greinini týðar hann til annan og triðja grundsetning. At ætla sær føroyskt sum kirkjumál fer í fyrsta lagi og eftir öllum líkindum
morreyða kotið. Allir høvdu teir stórt skegg, sum røkk langt niður á bringuna. Vit dreingir spurdu hvønn annan, um teir mundu kappast um at hava tað størsta skeggið. Sjálvir vóru vit ikki í iva um, at tað var
raka flogfarið, og tað mátti neyðlenda á Gøtuvík. Flogfarið fleyt eina løtu, og manningin kom út á annan veingin og varð bjargað í gummibátin. Manningin varð send til Bretlands sum krígsfangar. Flogfarið
