trimum teirra um møguliga samanlegging við Klaksvík kom á borðið. Tikið varð til, við eini ávísari ironi, at hetta var eitt av fáum uppskotum, sum var komið inn rættstundis – tað er: áðrenn seinasta freist

fleiri kvinnur at koma sær fram í politikki. Hetta var eisini ein lýsingaherferð við ikki sørt av ironi, har floksformenn vóru høvuðsleikarar ? skemtilig til at fáa álvarsama boðskapin fram. ? Okkara f

moralskum fjasi, naivt kamufleraður sum ein venjing í álvarsemi. Honum dámar betur køvandi sarkasmu enn ironi tó uttan at skilja munin. Mooresa knallreyðu kjarnufjepparir fara óivað at elska filmin fyri hansara

av leikritunum hjá bólkinum, sum væntandi verður liðugt seinni í ár. Við eini stórari portión av ironi tekur stykkið støði í einum ungum pari, sum berjist móti teim heteronormativu krøvunum samfelagið

sigast, at um lívið er nakar lærari, so skal deyðin eins og lívið helst møtast við bæði álvarsemi og ironi. Við hesum er tíð at venda aftur til bókina hjá Martin Amis, tí í henni finnur tú akkurát tað rætta

dansk humor, som kan være svær for andre at forstå: Den danske humor kan være svær at forstå, især ironien. Jeg har selv oplevet det mange gange, både på de danske skibe, jeg besøgte som sømandspræst i London [...] forstår sproget, men de forstår ikke altid humoren og kropssproget. Skal man kunne reagere på dansk ironi, skal mon nok være født med den. Men danskere har en fin humor, synes jeg, siger Bergur Jacobsen og

nú man vera. Fyri okkum er trupult at skilja, at ein kvinna kann síggja út sum ein rósa. Humor og ironi riggar heldur ikki altíð at brúka. - Nei, um onkur fortelur eina joke ella roynir av vera ironiskur

Sovjettsamveldinum og øðrum løgnum londum. Og har ótu tey jú børn! Sigur Ronnie við ikki sørt av ironi í røddini. Gjørdist tað ikki dreingjakór, so slapp tónleikurin tó út aðrar vegir. Sjálvur hevur Ronnie

broyta. Vit eiga tí at læra okkum at liva við hesum, á besta hátt, nú heldur enn seinni. Tjóðskapur og ironi Kunnu vit hava eitt seinmodernað/postmodernað ironiskt forhold til alla tjóðskaparmentan, til tjóðsangin

allatíðina samband við jørðina, stillfarandi, treystliga, har er stundum ein undirtóni av frískari ironi, av góðlíðandi háð, men hesin tónin kemur sjáldan upp gjøgnum vatnskorpuna, uttan heldur seg undir