Føroyingar hava fingið nýggj lívsvirðir, nýggj sjónarmið viðvíkjandi einum eydnu- og innihaldsríkum lívi o.s.fr. Vit kunnu ikki hugsa og handla eftir teimum fortreytum, livihættum og lívsáskoðanum, sum ráddi í

politikarar okkara ferðast kring heimin og fortelja, at vit hava heimsins mest burðardyggu fiskiveiðu osfr. Um sama mundið verða virki noydd at stongja, tí keypararnir nokta at keypa fiskin, tí hesin er ikki

har flakavirki skuldi vera á hvørjum tanga, barnaskúli í hvørjari bygd og sjúkrahús í fleiri plássum osfr. Hvat vit enn halda um alt hetta, so svitast ikki, at vit við avmarkaðu skattakrónunum eru noydd at

bólkum, soleiðis at t.d. “Ljómur” boðar frá so og so mongum luttakarum, “Vágakórið” frá so mongum o.s.fr., so undirritaði ikki druknar í teldubrøvum og pappíri. Gott í tykkum, takið hetta í álvara, tí vit

bókstavir. Ein cello verður sello, ketchup verður kettjupp, nazisma verður nasisma, og so framvegis, osfr. Marjun sigur víðari, at »viðvíkjandi stavseting av landanøvnum hevur eisini verið siðvenja at laga

(Mosambik), New Guinea (Nýguinea), Taiwan (Teivan), New Zealand (Nýsæland), Zimbabwe (Simbabvi) o.s.fr. Og kortini, knívurin skar ikki allastaðni; eitt nú broyttist New York ikki til Nýjork ella Newcastle

Vit stríðast um, hvussu nógvar kommunur vit skulu hava, og gloyma, hvat endamálið er við kommunum o.s.fr. Vit stríðast um smálutirnar og gloyma heildina.

Sporini síggjast runt um alt landið, á vegginum heima í stovuni, sum standmyndir úti í náttúruni o.s.fr. Fyri at menna okkara listafólk og geva teimum góðar umstøður at arbeiða undir, lata vit øll nakrar

innan onnur øki, sum vit eisini eiga at bjóða fram t.d KT, ráðgevingarvinnu, arkitektur, alivinnu osfr. Vit eiga at viðvirka til, at hetta samstarv mennist, soleiðis at vit eisini innan onnur øki i framtíðini

Hinvegin er onki mark er fyri, hvat ein løgtingslimur kann hava av privatum størvum og nevndarsessum o.s.fr. - Og nú vil eg hava, at hesi størv, nevndarsessir og fíggjarligu áhugamál annars, skulu almanna