úr Havn at brúka so nógva tíð upp á at skráseta føroyska veðurlagið? - Tað irriteraði meg, tá fólk søgdu, at tað altíð regnar. Eg visti væl, at soleiðis er tað bara ikki, men eg hevði eingi tøl at vísa á [...] meiri áhugavert og spennandi. Birgar Johannesen heldur, at fólk eru nøkur stór grenj, tá ræður um veður og avfall. - Vanligt er at hoyra fólk siga, at tað regnar altíð í Føroyum, men tað passar slett ikki [...] soleiðis, at kemur eitt grovt æl, so er dagurin oyðilagdur – tí tað bara regnar og regnar, halda tey. Spurdur, hvaðani hann heldur, at føroyingar munnu hava tað, at vit brúka so nógva tíð upp á at tosa um

um er nú so mikið slitið, at tað er ikki meiri enn, at tað grælar úr henni. So oftani havi eg havt hesa plátuna á plátuspælaranum. Minnist serliga hvussu tíðum vit plagdu at taka upp eftir hinum órædda [...] plagiat. Tí livir hesin tónleikurin framvegis sítt sáliga lív. Og fer at gera tað. Tit ungu eiga ikki at kopiera teir, men heldur at hava teir sum fyrimyndir, heldur enn nógv av hesi angelsaksisku komm [...] Eingin ivi um, at gospelartistarnir vilja nakað við sínum tónleiki. Tað flýtur yvir av tí sum hjarta er fult av. Sum við Jazzfestivalinum verður hetta eftir øllum at døma seinasta ferðin at gospeltónleikurin

niður, byrjaði ein perioda í mínum lívi, har eg veruliga slapp at prøva meg sjálva av, mítt tol og mítt úthaldni. Eg plagi viðhvørt at siga, at lívið er ein tragedia fyri tey, sum føla og ein komedia fyri [...] gjørt, og tað fara vit nokk eisini altíð at gera. Eg gleði meg ótrúliga nógv til, at vit í summar finna ein bóndagarð í Danmark og flyta niður. Eg gleði meg at fara at lesa víðari og byrja um aftur uppá alt [...] veggur áðrenn. Tað er mítt persónliga mál í 2014. Eg ætli mær at fylgja tí sum ger meg gleða. Ein vís lærarinna hjá mær plagdi at siga, at man má sigta eftir stjørnunum, tí annars rakar man ikki eingang

biðin um at lýsa seg sjálvan, hevur hann ilt við at svara. Hann hvørvur inn í sínar egnu tankar og fer leitandi at greiða frá. - Satt at siga, so veit eg ikki. Eg havi ongan identitet. Eg dugi ikki at siga [...] men eg eri ótrúliga takksamur fyri tað nú, hugleiðir Hjálmar. Hann minnist, at floksfelagarnir í Hoydølum dúgliga plagdu at júka hann um at fara til upptøkuroynd til sangleikin Skeyk, sum varð sýndur í N [...] sinnið at síggja Gunnvá Zachariasen skrála um helviti á jørð og sjálvmorð. Men tað høvdu hon ella hini ikki hóming av. Tey vistu av ongum. Eg hugsaði ofta um at rýma. Men tá var tað fantastiskt at koma heim

eisini bert baðikar heima, men mær dámar nú væl at liggja og lurta eftir tónleiki í karinum. Hevur tú nakrantíð droymt um at gerast tónleikari? ? Ja, so at siga alt mítt lív, men onkusvegna hevur ?timingin [...] Hvønn sang ert tú fegnast um at hava verið við til at gjørt ella spælt inn? ? Eg havi verið í nógvum tónleikavasi, men kann ikki reypa mær av at hava verið beinleiðis við til at gjørt nakran sang ella upptøku [...] plaseringin? altíð verið vánalig. Hvat hevur tónleikur at siga fyri teg? ? Hann fyllir stóran part av dagligdegnum og lívinum sum heild, og eg dugi als ikki at ímynda mær eitt lív fyriuttan. Tónleikurin vekir

hesin eins livandi uppaftur, sum eitt minni um kærleikan tá. Tað ber ikki til at siga, at hann ikki var, tað ber ikki til at renna undan honum, sum hann var. Kærleikin er tað einasta, sum er ævigt, og hann [...] høvuðspersónur í bókini, og tí hon átti hon at verið neyvari lýst. Eg haldi, at royndin at seta persónarnar í bókini inn í eina tíðarmynd fyllir ovnógv. Vinkulin átti at verið telgdur nógv spískari. Tú kann lesa [...] fyri mær, at kvinnan var Marin, sum var gift við ommubeiggja mínum Poul Petersen úr Hoyðgarðinum í Oyndarfirði. Hann var beiggi ommu mína á Marknagili. Mammu pápa. Eg minnist sum smádrongur, at vit vóru

upp á plátur. Hon helt, at hetta var eitt gott tiltak – at boða Orðið bæði í talu og sangi. Tað kendist skjótt, at hon ikki bert var ein trúgvandi kvinna, men at hon ynskti at arbeiða innan kirkju og aðrastaðir [...] Harrans hond, so dugdi hon so væl at fara frá øllum, at hon við sjúkralegu og deyða sínum kemur at standa sum eitt talandi vitni um hetta: at doyggja í Harranum. Hon hevði nógv at fara frá báði í heimi sínum [...] falmer skoven…” (Tað kundi verið áhugavert at fingið at vitað, hvør ið mundi syngja solo?) Tá er tað, at Edith tosar við Robert Joensen í Klaksvík og fær hann at týða sálmin til føroyskt. Frá 1. nov. 1942

velja, at gleðast um nógvu og ríku løturnar, okkum untist at vera saman við teimum. Sam­stundis kunnu vit gera søg­una – saman við teimum – til okkara. Vaks tú upp á Sandi, var tú tilvitaður um, at ”hinumegin [...] fóru vit í handilin at fáa okkum okkurt gott undir tunguna. Líka legði Steintór í, um vit tóku rív­an til, hann flenti bert, og bað okkum vera ansnar, tí annars fór Gerda at havast at okkum. Tað lá raðið [...] lagt varð aftur at landi. Farleiðin á bygd kann vera vandakend fyri piltar. Hesum hevði Steintór ans fyri. Hann greiddi okkum frá flóð og fjøru, og at vera ansin fyri mórusandi, soleiðis at vit ikki gjørdust

frá at familjan satt at siga er tað týdningarmesta, og at tey veruliga meina, at hon eigur at ganga framum arbeiði. Men tá raðfestingarnar í gerandisdegnum vera eftirkannaðar, vísur tað seg ofta, at tað [...] eingi menniskju ynskja at vera ein verkætlan, vit skulu skunda okkum at hava eitt sindur av kvalitetstíð við. Tí haldi eg, at nakað av tí tídningarmesta fyri javnvág er, at vit so at siga ” eru her tá vit eru [...] vanlig vís ikki, at vit gera nógv meira. Heldur tvørtur i móti. Tí tað gongur ofta út uppá, at vit halda uppat við at royna at gera alt og ístaðin fokusera uppá tað, hevur týdning. At gera sær klárt hvat

mongum: Herman fortaldi, at um onkur í práti fekk frænir av, at hann og ein vissur Óli vóru brøður, so svitaðist tað ikki, at næsti spurningur hekk í luftini: “ Og dugir tú eisini at tekn...? Og Herman svaraði [...] nakað annað - (!)” Sagt varð frá, at pápin ein dag so fegin fortaldi fyri Óla - nú ið Fanny bar Herman undir hjartanum – “ - at nú fert tú, Óli, góði, helst skjótt at fáa ein lítlan spelibeiggja” (pápin [...] banjara og í eini ráligari krubbu, har ið raskir skúladreingir vóru ein kærkomin hjálp at landa heimkomin skip. Og har at forvinna sær nakrar krónum. Eitt yðjandi lív um vág og vallir í serstakari bygd við