Orðini løga og íløga ørkymla fólk. Hesi dømini eru ikki greið: “Seinastu árini hevur uppíbygging á Landssjúkrahúsinum eisini verið høgt raðfest løga” og “Nýggja suðuroyarskipið er størsta einstaka løga hjá landinum nakrantíð”. Heldur ikki orðini løgujáttan, løguætlan, løguútreiðslur, løguinntøkur og løguverkætlan hava málsligan tilverurætt.
Vit kenna orðið “íløga”, ið merkir “tað at leggja pening í eitthvørt”. Har ivast vit ikki. Men orðið “løga”, sum fyri einum 10-15 árum síðan hevur stungið seg upp fyri danska orðið “anlæg” er ørkymlandi, tí orðið líkist ov nógv “íløga". Tískil eru hesi bæði orðini komin í bland.
Í Orðafari nr. 56, mai 2002 frætta vit, at Málnevndin longu tvey ár frammanundan hevur víst á orðið “verklag” í staðin fyri “løga”. Skrivað stendur “Fleiri ilskaðust inn á orðið, tí tað hevur fleiri algongdar merkingar frammanundan” og “øll tóktust halda, at tað var ein styttur formur av orðinum íløga, danskt investering” (sí www.fmn.fo/ordafar/56.htm). Málnevndin mælti tá til: verklag fyri da. anlæg, verklagsjáttan fyri da. anlægsbevilling og verklagslóg fyri da. anlægslov.
Verklag er eitt skilagott orð. Tað er gjøgnumskygdari og skilst tí lættari.
Stovnar og embætisfólk hava sum heild tikið undir við orðinum. Verður hugt á netið, sæst, at orðið “verklag” (verklagslóg, verklagsjáttan) er tað, sum í størstan mun verður nýtt. Tó verða orðini “løga” og “løgujáttan” við hvørt nýtt enn í staðin fyri “verklag” og “verklagsjáttan”, og er tað sera ørkymlandi. Og tá ið orðið “løga” verður nýtt í skrift og talu, er týðilig, at tað verður nýtt í merkingini “íløga”.
Vónandi ber til at rudda orðið “løga” heilt burtur í hesi merking.
