Mítt kæra oyggjaland
og alt tað fólk har býr
standi saman um hettar land,
so náa vit á mál har frælsi býr.
Afturhaldið roynir at dyrgja
at fjøldin er slept uppá fjall,
og okkum ei kunnu forsyrgja
at fylla í okkara hjall.
Her búgva kvinnur og menn
sum tora at taka eina støðu,
og bróta upp um armar og royna enn,
at Føroyar skulu blíva sjálvstøðugar.
Kósin er sett, fara hjálandaveldið,
nú fara vit inn í nýtt ára skeið,
har taka vit stigið, at vit eiga valdið,
og tjóðin er føroysk, og fer sína leið.
Gott nýggjár øll somul
Heilsan Ólavur í Trøðini
umborð á M/S Delphinus tann 27.12.00
