hevur heldur ikki borið til at fáa orðið nevndarlimin, Agnar á Dul, ella á stjóran, Chr. andreassen, sakførara. Chr, Andreasen kom í nevndina í fjør, men nú stjórin, Håkon Jacobsen fór frá fyri aldur,
hevur heldur ikki borið til at fáa orðið nevndarlimin, Agnar á Dul, ella á stjóran, Chr. andreassen, sakførara. Chr, Andreasen kom í nevndina í fjør, men nú stjórin, Håkon Jacobsen fór frá fyri aldur,
ikki eru til. Men ikki bara tað. Hetta er eisini tað, sum vit kunnu kalla ógvisligt málbrúk. Sambært Chr. Matras og M. A. Jacobsen betýðir ?ógvisligur? »voldsom, fremfusende«. Og tað er júst soleiðis, at
Rolf Chr. Slot-Henriksen, sognepræst, Mølgårdsvej 38, Bredballe, Vejle Ø., skriver: Vi lever i en tid, hvor Gud lader nye ting ske. Det ser vi blandt andet gennem den eksplosive vækkelse, som vi var vidne
n »Heimkoma«, kom út í 1966. Nakrir av hansara skaldabrøðrum um tað mundið, vóru Poul F. Joensen, Chr. Matras, Hans Dalsgård, T. N. Djurhuus og Glerfoss, og teir brúktu allir rímið, meistraðu tað hálvgum
markera, at Føroyar aftur hava fingið ein doktara í málfrøði. Báðir teir fyrrverandi ? Jacob Jacobsen og Chr. Matras ? eru sum kunnugt ikki longur foldum á. Skráin fyri kvøldið sær annars soleiðis út: 1) kl.
í so mangar øldir, og sum flest øll eru farin í gloymskunnar hav, tekur skaldið og vísindamaðurin Chr. Matras soleiðis til: Her numu teir gomlu við nøvnum sær land, men landið nam teir úr fjøllum í sand
í annað oyrað og út aftur úr hinum (og tað manst tú halda?), so fert tú skeivur« (Føroyskað hevur Chr. Matras). Tað nervar hann greidliga eitt vet, at hann veit, at William og Christian ikki halda stórvegis
í annað oyrað og út aftur úr hinum (og tað manst tú halda?), so fert tú skeivur« (Føroyskað hevur Chr. Matras). Tað nervar hann greidliga eitt vet, at hann veit, at William og Christian ikki halda stórvegis
í annað oyrað og út aftur úr hinum (og tað manst tú halda?), so fert tú skeivur« (Føroyskað hevur Chr. Matras). Tað nervar hann greidliga eitt vet, at hann veit, at William og Christian ikki halda stórvegis
