er ímillum okkara. Eg fari at biða lesaran bera yvir við mær, men nú kann greinin eisini verða minningarorð um Jóhannes. Eg eri sera glaður um, at eg kom at kenna Jóhannes, áðrenn hann fór her frá, og tað

føroysku sálina, at ein mentanarlig kollvelting fór fram á leið eina øld eftir, at hann hevði skrivað minningarorð um málið. Brádliga vaknaði alt, ið áður lá í dvala og í myrkri. Vit festu tankar á blað, vit fingu

stovu) sat í løgtinginum frá 1928-1936. Tá ríki-Dánjal andaðist 21 . mars 1900 stóð soljóðandi minningarorð í Dimmalætting: "Købmand og lagtingsmand Daniel Niclasen af Sørvaag afgik ved Døden í Tirsdags [...] framburðsmaður og harvið frammaliga í sjálvstýrisrørsluni. Um sonin Niclas Norð í Stovu vóru eisini minningarorð eftir hansara deyð 12 oktober 1939. Dagin eftir hevði Nyhold Debess eina yrking um Niclas í T [...] iva stóðu, tú revsaði tey, ið lógu og svóvu, títt minni tindar branda." Í sama tingakrossi er minningarorð, sum "Vinur" hevur skrivað. Har stóð m.a.: "Niclas var sonur tann viðgitna Dánjal Norð í Stovu

eru grivin í gamla kirkjugarði í Havn, umfarmt hópin av navnatilfari um fólk sum fylla runt og minningarorð. Vit á blaðnum hava merkt, at stórur áhugi er fyri tilfarinum, sum Óli skrivar. Hann kennir nógv

hildin sum ein hátíðardagur, kann tað ikki vera so heilt burtur úr lagi at flyta fram her nøkur minningarorð. Hvør var Ólavur? Og hvat gjørdi hann? Hann var kongaborin, føddur 995, sama árið sum Ólavur

týdning fyri føroyskan kórsang. Í februar mánaði í fjør andaðist Willi Gohl, og hevði Ólavur vøkur minningarorð um mannin í bløðunum. Kórstevnan og endi 1967 var fyrsta kórstevnan her á landi í Havnini, og

fortalte han den til min broder Frants (bakaran), så jeg tror, at der må være noget sandt i den. Minningarorð hjá Carl Johan Bech um Óla Svend En Mand er død, hvis Sømandsskab maa staa som et lysende Ideal

bæði verforeldur og foreldur. So hjartaliga vælkomin, sum nakar kann vera. Eg fari at enda hesi minningarorð við hesum ørindinum úr Hávamáli: Doyr fæ, Doyggja frændur, Sjálvur eg doyggja man. Eitt veit eg

útgávum hjá so mongum øðrum. Í Sosialinum, sum kemur í hvørt hús í landinum í morgin, eru longri minningarorð um Zacharias Zachariassen.

vanlukku, sum hevur skelkað og nomið so sáran við hvørt mansbarn í landi okkara, eru her nøkur fátak minningarorð, skrivað við sera tungum sinni. Viljhálmur varð úr góðum bergi brotin. Langabbin í móðirlegg var