hendingum í staðin fyri at fløkja seg inn í metaforur. Ofta eru brot av yrkingum eins og aforismur, sum lesarin kann bera við sær: men kanska eru dreymar lítið annað enn trilvanin eftir at vakna og ikki vita um
Barbara-bókin. Tískil var tað eingin stórur trupulleiki, at doypa skaldsøguna, hóast tittulin ger, at lesarin fær lyndi til at gloyma, at harra Pál í stóran mun er høvuðspersónur. Kortini, alt í skaldsøguni [...] ivi um, at Barbara - hon, sum umboðar kenslurnar ið verða feldar av køldum viti - er lýst, so at lesarin fær tokka til hana. At síggja til er viðvent í holuni: høvundurin fær lesaran at halda við kenslunum [...] -10.2.1938). Harra Pál, umboðið hjá pietismuni í Føroyum, er ikki sjálvur pietistur. Annars fær lesarin fær so líðandi varhugan av, at skaldsøgan ikki er vorðin akkurát soleiðis, sum av fyrstan tíð ætlað
beinleiðis villleiðandi, um eksistenisialismu á s. 15. Tað er eitt leitorð í innihaldsyvirlitium, og lesarin væntar tí eina frágreiðing, so hann kann fáa hylling á hesum hugtaki. Hornasteinurin í eksistensialismu
einstøkum sjúkrahúsum í Danmark. Privatiseringarnar hjá Thatcher og øðrum Annars kann Bjørn á Heygum og lesarin bert taka niður í dungan av ótrúliga óhepnum privatiseringum, sum hendu ta alt ov longu tíð, sum
einstøkum sjúkrahúsum í Danmark. Privatiseringarnar hjá Thatcher og øðrum Annars kann Bjørn á Heygum og lesarin bert taka niður í dungan av ótrúliga óhepnum privatiseringum, sum hendu ta alt ov longu tíð, sum
loyniorð á, so tá fáa einans gjaldandi haldarar møguleika at lesa alt blaðið. Lýsingar eru, sum lesarin sær, ikki enn komnar á netið. Men tær koma seinni. Sosialurin metur internetið so týdningarmikið
heldur hann okkum fyri tað turra spott. spurdi lesarin í rámasta álvara. At Steinbjørn í veruleikanum var djarvur og víðskygdur bókmentaliga, tað fekk lesarin eyguni upp fyri í 1972. Tá góvu føðingardagsbarnið
mótvegis borgara, ella gomul mentan mótvegis nútímans býttiskapi, kvæði mótvegis poppmusikki, og lesarin er aldrin í iva um, hvar høvundurin flýtur. Gerandisstrevið er ikki høgt í metum, tí tað sambært
hennara gerðir eru avlagaðar, og søgan vísir hjúnalagið sum rangmynd. Tann fyrsti sanni persónurin, lesarin kunnast við, er seytjan ára gamla Rósa Maria, sum letur lesaranum jarðbundnar lýsingar av hinum kvinnunum
Sum lesarin kanska leggur til merkis, hevur løgmaður havt javnstøðulógina í huga, tí av teimum 42 fólkunum, sum vald eru, eru 17 kvinnur og 25 menn. Tað svarar til, at 40,5% eru kvinnur og 59,5% eru menn