renna aftaná teimum. Tað kennist strevið. Fyrstu løtuna eftir hvíldina var tað eitt sindur betri hjá okkum. Men so tóku teir yvir aftur, og tá ið teir høvdu økt um leiðsluna, so var einki at gera, hóast
veit minst og síðst. Eksistensiella kreppan kennist serliga, tá okkara Tannáringur so ella so velur okk um foreldur frá. Tað ber ikki til at spáa um, nær tað hendir; einu løtuna er hann eitt lítið klemmut
vera nakað annað, nakað ræðuliga nógv verri, tað snúgi seg um í Getsemane. Og tað sigur teksturin okkum víðari: Lat hesa skál fara um meg! Hvat meinast við hetta? Hvørja skál? Hugsa tær alla óreinsku [...] ræðuligan ótta og ræðslu, sum førir við sær, at sveitti Jesu er sum blóðsdropar. Hann var satt menniskja, okkum líkur á hvønn hátt. Hjarta hansara var fult av varma, hann kundi gráta við teimum grátandi, og hann
mentanarligi parturin av sambandsrørsluni er ikki til í dag. Eingin stríðist aktivt ímóti okkara málið og okk ara mentan, eingin er, sum ikki vil kennast við okkara Merki. Vit hava væl og virðiliga nátt fram á
síðani miðjuna av 1800-talinum. Nú vitanarsamfelagið, dreymasamfelagið, skapandi samfelagið er á okkum, er tørvur á einum øðrum meginslagi av infrastrukturi. Heitið, sum gerst alt vanligari og sum [...] hvussu kann okkara virksemi gera nyttu og fyri hvørjar partar? Hvørjir partar skulu viðurkenna okkara virksemi og geva sítt íkast? Hvørjir partar vilja ikki viðurkenna tað, og hvussu vilja hesir partar
óradikalu lifranini fyri “alternativum heilivági” finnur tú ikki í “alternativum heilivági”, men okkum. Sjálvt poengið við “alternativum heilivági” er, at hesin ikki broytist. So tað handlar um okkum
donskum fótbólti, so eru teir blíðir og hjálpsamir, tá tað kemur til teir ungu. – Teir royna at hjálpa okkum og tosa við okkum. Tað er faktist soleiðis við øllum felagnum. Heilt frá Michael »Mio« Nielsen
álvarsliga støðu við handilstongsli er avgreidd. Pínligt er tað. Og oyðileggjandi fyri, at vit reisa okkum sum tjóð og taka ábyrgd av okkara egna landi, okkara menning og framtíð. Umframt “samráð í Fø [...] sjálv hava tikið ábyrgd, hava vit ment okkum. Og undirbrotligheitin og sjónleikurin hava kostað okkum so øgiliga nógv – í pengum og búskaparligari menning, burturspiltari orku, vantandi fólkaræði
samfelagið burturúr fiskiríkidøminum. Tað er serliga fiskivinnuni fyri at takka, at vit kunnu kalla okkum eitt framkomið væl-ferðarsamfelag. Tað er hugaligt at síggja, hvussu fiskivinnan, bæði á sjógvi
a síðu, at vit ynskja eitt heilsuverk, sum er fult á hædd við heilsuverk, ið vit plaga at sammeta okkum við aðrastani, so er tað altavgerandi, at landsins politikarir vakna og gera tær neyðugu raðf
