má siga, at tað er stórur munur á, hvussu tú kennir møðina. Tá tú ert fremstur alla tíðina og hevur tak á støðuni, brúkar tú nógv minni orku, enn tað verður brúkt, tá tú skalt arbeiða teg upp, og tað er
ikki lut í teirri menning, sum annars bæði er í Vágum og í Sundalagnum. - Vit hava grundstykki til taks, men sleppa ikki av við tey, tí ongin áhugi er at byggja her, sigur hann. Hann ivast ikki í, at tað
hjá VÍF og Kyndli eru størstu klassikarar í føroysku hondbóltssøguni, og meðan VÍF hevur havt greitt tak á Kyndli seinastu árini, tykist munurin á liðunum ikki at vera so stórur í ár, sum hann var eitt nú
sum dugdi øgiliga væl at taka ferðina úr dystinum. Men tá verjan stóð væl, høvdu vit hinvegin gott tak á teimum, og eg haldi, at vit lovaðu teimum alt ov nógv inn í dystin í seinna hálvleiki, so tí stóð
avgjørdu tað heila, vóru eisini at síggja fyrstu løtuna av dystinum. StÍF fekk alt fyri eitt gott tak á tungu skjúttunum hjá VÍF, soleiðis at hesir ikki sluppu alt ov væl framat. Roynt varð at treingja [...] , og hetta eydnaðist til fulnar. Ikki minst tí Marian í málinum alt fyri eitt fekk eitt sera gott tak á John Zachariasen. Hetta gjørdi, at StÍF slapp eitt sindur frá mótstøðuni tíðliga í dystinum, men [...] StÍF 5, VÍF 4 Dómarar úr Tjaldri: Trygvi Mortensen & Kári Hansen: Høvdu ikki alla tíðina eins gott tak á, og ivaðust eina einstaka ferð í reglunum, men koyrdu tó kortini nógv heim upp á rutinuna, sum nú
fyri Blásastovu. Tey settu ein prýðiligan varða eftir seg við teimum gomlu húsunum kring kirkjuna. Tak bara Petur Jensen, Petur Prent, Tummas Jákup Thomsen, Jan Zachariassen, Jákup Zachariassen, Ósbjørn
seljast ímillum og keypast aftur proforma til tess at flyta fiskirættindi ímillum. Hugsið tykkum, um TAKS hevði sent eina skrivliga vegleiðing út til ávis feløg um, hvussu hol í skattalógini kundu brúkast
so ofta hava nevnt, so er TB framvegis besta boðið upp á ein silvurvinnara. TB hevur havt sera gott tak á Drátti í ár og tað er ikki óhugsandi at tær fara at hava tað enn einaferð. Serliga tí, at dysturin
Landsverki frá, at hann ikki fór at gera arbeiðið liðugt at innilokað húsið, og tískil mátti fyribils tak leggjast á. Men í jólaódnini hendi so tað, at fyribilstakið skrædnaði, og tá fekk arbeiðið enn eitt
so hugaligt, tá tað verður mótrókna í pensiónini. Tá sigur samfelagið onkursvegna ikki heilt takk fyri, at borgarin framvegis er partur arbeiðsmarknaðinum. Eg hugsi, at samfelagið verður ikki fátækari