Fyrrverandi fíggjarmálaráðharrin hugleiddi eisini um stóra týdningin, sum saltfiskur og harvið eisini salt hevur havt fyri føroyingar. Men tað er ikki tí, at Saltsiloin er so serføroysk, at vit eiga at varðveita

Meinhardt gavst at fiska við íslendingum fór hann til skips við føroyskum skip­um, bæði til ísfisk og salt­fisk. Fyrst í 70'unum gjørdist Meinhardt sjálvstøðugur út­róðrarmaður. Fekk sær bát sum fekk navnið

við breyð og so framvegis. • Skipanin umfatar ikki matvørur, ið innihalda nógv feitt, sukur ella salt, sum til dømis søtmeti og køkur, tí hesar matvørur kunnu ikki sameinast við sunnan kost. • Mynduleikarnir

Fugloyarfirði 7. desember í 1941. Teir innfluttu skipsútgerð, kolonialvørur, tubbaksvørur, kol og salt. Útflutningurin var saltfiskur, klippfiskur, medisinlýsi og fiskavørur. Robert P. Brockie stjórnaði

Eg var á borgarafundi í Salt, har semjuskjalið millum Tvøroyrar og Hvalbiar kommunur varð lagt fram. Sum flestu áhoyrarar løgdu merki til, vóru nógvar spennandi ætlanir, serliga fyri Hvalba, og fólk fregnaðust

umfari at kanna, hvussu líkindini eru. Men samstundis sum líkindini verða kannað kunnu teir stroya salt á vegastrekkini og gera brúk av kavaplónni. Út frá hesum er greitt, at arbeiðið er vorðið meiri effektivt

folket med sydvest og årer – aldri redde for arbeid og slit, men gni’ne på ord og tårer – sjøen va vel salt nok som han va – og ingen har nå nåken gong blitt mett av ting ein sa.” Soleiðis syngur Bjørn Eidsvåg

var at fáa við Føroy­inga­havnina. Vit fiskaðu uppí bátarnar av salt­­fiski. Hetta merkti, at vit fóru til lands at flekja fiskin, salt­aðu hann so í bátin og so norður í Føroyingahavnina við honum. Hetta [...] til liðugt var, ofta til út í móti morgni alt eftir, hvussu nógv fiskað var. Tá ið alt var komið í salt og alt var liðugt, so vit kundu tørna inn, vóru ofta nógvir tímar liðnir. Var so leygardagur dagin [...] úr aftur saltinum, sá hann slett ikki so galin út! Tað var ikki so frægt, at tað bleiv brúkt nýtt salt. So við báti Eg var so har eina tíð, men ein dagin bleiv eg spurdur av leiðsl­uni, um eg vildi fara

táið fortreytirnar eru broyttar, og eisini at royna nakað nýtt, sum onnur ikki hava fingið eyga á. Salt- og klippfiskurin var álitið Táið felagið varð stovnað, var sluppfiskiskapurin komin í hædd­ina, og [...] byrjaði fyrst í 1930árunum, og spanska borgarakríggið eisini breyt út, bleiv torført at koma av við salt­fiskin. Hetta var ein ring tíð fyri føroyingar, og mong reiðarí fóru av knóranum. Vesturgrønland kemur

Teir gjørdu vanliga tríggjar salt­fiskatúrar á sumri, og um veturin vóru teir á ísfiskaveiðu, har tað varð selt í Onglandi, mest Grimsby. Tað var drivið sera hart. Á salt­fiskaveiðu eru søgur um, hvussu