Niclasen, meðan hinir tríggir eru persónarnir, Hans Andrias Dam, Tórshavn, Árni Joensen, Tórshavn, og Olaf Olsen, Glyvrar. Tað ber ikki til at fáa staðfest, í hvønn mun ognarparturin hjá hesum er oman fyri

Súsanna við familjum. Góðu minnini um Olaf eru mong og geva tykkum vónandi styrki til at liva lívið í hansara anda. Ærað veri minnið um elskaða pápabeiggja mín, Olaf Johansen. ----- Katrin [...] hetta nýrað óvirkið eftir eitt hálvt ár, og babba doyði í 2003. Í 2004 rakti so sama sjúka teg, góði Olaf og um somu tíð misti tú konu tína, Randi. Tit høvdu verið gift í 34 ár. Hvør ein missur, hvør ein [...] her framvegis og kundi fylgja við í lívi okkara og síggja børn okkara vaksa til. Takk fyri løturnar, Olaf. Takk fyri stuttligu løturnar, tær vóru mangar. Tú tosaði um gamlar Havnarmenn, ið dugdu so væl at

Góði babba. Í dag fylgdi eg tær til gravar. Á veg til kirkjugarðin gekk líkfylgið framvið tínum húsum. Húsunum sum tú sjálvur bygdi sum karm um tína familju. Nú er tað tómt. Nú er tað stilt. Nú er tan

sum vóru um hana til tað síðsta. Góði Olaf, tú visti eisini frá ungum árum av, hvar tú skuldi leita og finna frið og styrki, og hetta var við Jesu føtur. Góði Olaf, tú segði so væl frá uppi í svimjihylinum [...] yvir henni. Eisini segði Randi frá, hvussu hon teskaði upp til sín frelsara, fyri hvørt fet hon og Olaf stigu, tá tey gingu inn á ríkishospitalið og orðini vóru hesi: »Randi det skal gå dig godt«. Randi

var sína seinastu tíð. Mínir tankar leita til tykkara í hesi sváru stund ? til tín góða Naomi og til Olaf, sum stóran partin av lívi sínum hevur verið til skips saman við pápa sínum, og til tykkum Súsanna

stuttligt, at havt okkum heima hjá tykkum. Hóast tað, hava vit altíð følt okkum vælkomnar. Abbabeiggi tín, Olaf, segði tað so væl, tá ið tú fyri seinastu ferð, kom heim til Søldarfjarðar, at tú nú endiliga var

hansara trúgv. Eg fari at minnast Otto sum vin og arbeiðsfelaga við takksemi og stórari virðing. ----- Olaf Olsen

uppá til FF fyri at biða onkran um at blaka okkum boltin niður aftur til okkum, sum oftast var tað Olaf Johansen sáli og aðrir, sum komu útá altanina, og blakaðu boltin niður til okkara. Um ongin var í

til at siga, at Marita í okkara høpi hoyrdi til tað nýggja ættarliðið av arkitektum, sum kom aftaná Olaf Mortensen síðani Palla Gregoriussen og við Gunnari Hoydal sum eitt intermezzo. Marita gjørdist bert

minni at minnast aftur á. Upp gjøgnum tíðina knýttust vinabondini meira millum okkum trý ? meg, teg og Olaf. Tað seinasta árið sótu vit lið um lið í skúlanum og nær um hvønn dag fylgdust vit heim. Aftan á skúlan [...] vin, nú tá tú so brádliga varð tikin frá okkum. Saknurin er og verður stórur eftir eftir teg. Góðu Olaf, Guðny, Gurli, Marius, Sigga, Saloma og Jóhanna, tit hava mist ein góðan son, beiggja og drong. Minnini