lívið nakað um. Nýggja dagsskráin legði dent á heilsubøtandi mat, venjing, hvíld og avstreingjan. Maturin varð broyttur til ymsar fiskarættir, grovan heilkornskost og plantugrundaða føði. Sum ískoyti
okkum lívið títt ber. Hesi fáu orðini eru ikki skriva sum eitt søguligt íkast, men fyri at vísa at maðurin Lýður Lydersen hoyrdi til spesialtroppanar hjá himmalska faðir okkara. Og tí er síðsta versið í sálminum
lítið brúktur til útróður. Ábraham Ábrahamsen hevði hann tveir vetrar. Eg var við tann seinna veturin. Tann fyrra veturin róðu teir út í Djúpunum. Eg minnist, at tað var ikki til at fara útum oyggjar
gt frítíðarvirksemi, eru íløgur í ítróttar-, mentanar- og samkomuhús av ymsum slag, har almenning¬urin hevur atgongd. Tey, sum kunnu søkja eru felagasskapir, stovnar og grunnar, ið ynskja at byggja og
fyrimynd, sum vit høvdu, tá ið eg var ungur. Tað kom meir enn so fyri, at Eiler Rasmussen, fotografurin í Klaksvík, fekk eina vitjan, so filmur og blitzterningar blivu keypt, áðrenn man fór við Pride [...] , men tað kanst tú ikki siga, tí fyri títt viðkomandi var tað ikki bara tá! Framvegis fyllir bilurin títt høvd, ja so nógv, at fólk frá fjar og nær ringja og spyrja teg um ymiskar finessir á ymsum bilum [...] verið stundir at hugsa um bilar, tí menn klára bara ein uppgávu í senn, siga klók fólk. Havnarmaðurin Maggi er sonur Jenny og Eigil Gunnarsson, sum bæði eru farin foldum frá. Hann er giftur Birgitte
grótið omaná her. Seinasti steinurin, ið lagdur varð, kallaðist sluttsteinurin ella berandi steinurin, ið var ovast á miðjuni. Hugskotið man hann hava fingið uttanífrá ella hava lisið seg til. Í 1893
landsstýrismanninum í fiskivinnumálum, Jacob Vestergaard. Mangan breyt í bæði borð, men landsstýrismaðurin stóð sum drangur í brimi. Vit áttu størri lut í makrelinum. Semjan kom ikki av sínum eintingum, tí
fiskamarknaðurin í Hanstholm at selja millum 150 og 200 tons um dagin, men higartil í ár hevur marknaðurin fingið nógv minni fisk enn vanligt. Tað hevur millum annað havt við sær, at 60 arbeiðsfólk hjá virkinum
fiskamarknaðurin í Hanstholm at selja millum 150 og 200 tons um dagin, men higartil í ár hevur marknaðurin fingið nógv minni fisk enn vanligt. Tað hevur millum annað havt við sær, at 60 arbeiðsfólk hjá virkinum
av takksemi. Hon var okkara mamma, svigarmamma, omma og langomma. Vit eru væl greið yvir, at saknurin hjá øðrum enn okkum er til staðar. Vit hugsa her um vinkonuna gjøgnum mong ár, Marionnu. Børnini