og at ganga og spyrja upp í saman um mál, ið avdúka, hvussu lítið vald vit hava á egnum landi. Eg taki tað sum ein stóran heiður, at fyrsta mál, sum Anfinn reisir á fólkatingi, snýr seg um mín persón –
ringa veðrið gjørt um seg. Millum annað í Kollfjarðardali, har nógvi vindurin hevur gjørt skaða á taki á Statoilstøðini. Seinastu boðini frá Landsverki um koyrilíkindini í kvøld siga, at hált og jarðrok
arnir vóru í øðini, tá teir frættu, at føroyska og danska sendistovan skuldu halda til undir sama taki. Tílíkt má jú ikki henda. Tá ger tað minni, um talan er um onkra aðra sendistovu – tað má bara ikki
eru verdir at verða afturvaldur. Borgarstjórin á Tvøroyri er vanur við at siga sína meining, og tað taki eg eisini hattin av fyri – hann segði – val er fyri framman, so skal tað egnast, so skal tað verða
ikki! Eg fari at spæla tónleik, til eg liggi undir grønu torvu. Eg havi okkurt í kvittanini. Men eg taki altíð ein dag á í senn. Eg havi valt at búgva í Føroyum. Føroyar eru pinkulítlar, so ambitiónirnar
einstaka positiva søgu út, men hetta kann ofta vera ein partur av einari størri strategiskari ætlan. Tá taki eg altíð útgangsstøði í endamálinum við umtaluni og skeri boðskapin til eftir tí. Tá neyðuga innanhýsis
jánkasligum, politiskum motivum. Tað eru fleiri aðrar avgerðir og viðgerðir á sama bógv, ið eg ikki taki undir við og tískil ikki kann spegla mær í. Millum annað onkrar einskiljingartilgongdir og han
eg unni suðuroyingum nøkur fleiri almenn arbeiðspláss og fegnist um royndir at menna oynna, so taki eg á ongan hátt undir við tí, sum er hent og gjørt í Strandferðslumálinum! Tað er bara soleiðis, at
yvirskotið bert verður flutt úr kommunukassanum til aðrar kommunur. Sum býráðspolitikkari í Havn taki eg tí als ikki undir við útjavning. Eg haldi, at Tórshavnar kommuna longu hevur víst sín solidaritet
sum keypir bankan. Gerst Føroya Banki partur av einum íslendskum, donskum ella norskum bankasamtaki, so broytir tað púrasta fíggingarmarknaðin og kappingastøðuna hjá hinum pengastovnunum á marknaðinum
