í dag. Svík nú ikki álitið! Men eg eri stak takksom fyri tað, sum er komið hendavegin við tínari hjálp. Men lat tað ikki blíva til ein regul, at um okkurt kemur til Klaksvíkar, so skal okkurt annað úr

føroyingar hava lært nokk so fitt í oljuverðini nú, sum kann brúkast uttanlanda og sum hevur verið til hjálp í føroyska samfelagnum uppá ymsar mátar. Um tað er sum leitifelag, framleiðslufelag ella tænastufelag

og bussarnir líktust teimum, ið ein sær myndir av í India og har á leið, so fullir vóru teir. Við hjálp frá vinfólki eydnaðist at “tumla” og tveir fittir mans – og ein dáma, sum teir eisini høvdi tikið

og monnum var sær sjálvari lík: Onnur hondin letur, og hin dregur dupult inn. Tey, ið hava størstu hjálp fyri neyðini, og tey, ið formáa sær minst, verða - á fólkaræðisligan hátt - dømd at lata mest. Eins

handil og tøting­arvirki. Seinni kom reiðara­virksemi afturat. Hetta lat seg bert gera við stórari hjálp frá mammu míni, bæði innan tað húsliga og í virksemi­num. Soleiðis gjørdist familja og virk­semi ein

hildin á lívi við kunstigum andadrátti, meðan privatu forløgini eru noydd at leita sær eftir fyrstu hjálp. Hetta man vera ljótasta almenna kappingaravlaging og tað við lít. Mítt uppskot er tí, at tað verður

nú er síðan veruleiki, sigur Elin smílandi. Hon leggur tó dent á, at hon eisini hevur fingið góða hjálp frá vinum til alt tað praktiska arbeiðið við at stovna síðuna, sum er bygd upp frá grundini. – Eg

spor eftir hvørki Karen Mandic, vinkonuni Diane Wilder ella bilinum hjá Karen. Men við at biða um hjálp gjøgnum fjølmiðlarnar funnu teir bilin og í honum líkini av teimum báðum gentunum. Nú gjørdi løgr

fjøllini gera teg lítlan. Tú sært Dávid kong sita spyrjandi undir Borgini og siga: “ Hvaðani kemur hjálp mín frá?” Ella tú sært Móses fara klórandi upp eftir Blábjørgum eftir steintalvunum, og ísraelsfólk

ábyrgdina av egnum landi og ístaðin venda sær til sambandsflokkarnar í Føroyum, sum bjóða danska hjálp?