til at fáa Tryggingina at senda út atkvøðuseðlar til sínar stuðlar. Hetta er ein ódemokratisk skipan, sum eingin modernað fyritøka kann hava. Sjálvsagt átti felagið at sent øllum tryggi
størsta aktørin á føroyska fíggjarmarknaðinum – og hetta er eitt skúladømi uppá, at her er ein skipan, sum als ikki er hóskandi. Tá hesin stóri aktørur heldur ikki vil flyta seg – og so seint
ar gjørdar í víðari viðgerðini. Tað er sera áhugavert, at umboðini hjá Tjóðveldi í stjórnarskipanarnevndini hava so ymsar hugsanir. Spurningurin er so bara, um Sjúður Skaale er við at
sjálvi trúðu upp á loysingina. Til Høgni Hoydal kom sum floksins frelsari í 1998 og tosaði um »skipaða loysing«, sum nú var loysunarorðið. Hetta broyttist eftir valið til »fullveldi«, sum
atkvøður. So er líka vítt sum sítt, tí 16-15 er líka gott um 17-16... Men í Løgtinginum er eingin skipað »clearing«. Løgtingsformaðurin veit í øllum førum ikki um tað. Men so er tað viðhvørt, at
átti og eigur tøkkina og æruna, hevur verið og er grundsúlan, har menn og kvinnur framdu íløgur í skip og virkir á landi, samstundis, sum bardagi fór fram fyri at koma longur út til fremmandar fiskigrunnar
løgtingsvalinum. Tosað hevur verður um »lagaligu løtuna«. Júst nú kunnu partar av politisku skipanini gera sær dælt av tí, eins og vit síggja við makrelsemjuni. Men tað eru eisini onnur mál,
Jákup á Borg. Cieslewicz stendur seg væl Sereyðkenni hjá B36 hevur verið, at verjuparturin er sera væl skipaður. Mótstøðuliðini spæla seg til fáar upplagdar møguleikar. Tað sæst eisini á hagtølunum, at ár
tey børnini Idu, Jóa, Róhild og Sveinbjørn. Sommer valdi sjógvin sum lívsstarv, hann fór ungur til skips. Í »Ravn-Stóroy« var farið til Ísland á vertíð, jú Sommer visti hvat tað var, at arbeiða. Tá flakavirkið
verið talsmaður fyri, og tá samgongan millum hesar báðar flokkar og Tjóðveldisflokkin varð skipað gjørdist hann saman við Demmus Hentze umboð Fólkaflokksins í hesum landsstýri. Hann var l