at keypa egg, tá hann selur. Hetta var í krígstíð, og tað var ikki so lætt at útvega fjølbroyttan mat. Serliga var tørvur á viðskera, meðan tað ikki var nakar trupul­leiki við døgurðamati. Men niður­støðan

Og so var tað eisini okkurt rættiliga løgi í at brúka eina dós, sum vit vanliga seta í samband við mat, til eitt evarska lítið Sim-kort. Skeiva samansetingin skuldi geva eina mynd av eini ósjálvhátíðarligari

á tann matur! Gjógvin var full av grind. Men hon kom tó øll til høldar. Tað bar ikki til at koyra mat burtur. Ein stórur partur varð saltaður í tunnur, men grind varð eisini hongd upp at turka. Serliga

samanseta máltíðina eftir Y-tallerkinum, og tað ber eisini væl til at gera tað, tá íð tú etur føroyskan mat. Við at nýta Y-tallerkin verða nøgdirnar av kjøti ikki so stórar, og tilhoyrið ger, at tú fær eina

slær Olga brosandi fast. - Tað ger ikki so nógv, um ein bara etur ósunnan mat á jólum. Best er sjálvandi, at eta sunnan mat frá nýggjárinum og til jóla. Smyrja tjúkt uppá Mikudagin í farnu viku fingu [...] sannroynd, at føroyingar saktans kundu broytt matvanar. - Ja, føroyingar eta generelt ikki sunnan mat. Men her læra vit nettupp, hvussu vit skulu kunna broyta tað, sigur Olga við einum brosi. Hóast hon [...] hond. Feit sós Sum starvsfólk á eldrasambýlinum í Fuglafirði hevur Olga bæði sæð og sannað, hvønn mat teimum eldru dáma best. Tey í køkinum leggja javnan eina ætlan fyri matarskránna, og royna tá eftir

deiliga kavaveðrinum. Síðan fara vit í kirkju, og annars hugna vit okkum við at gera og eta góðan mat. Tað sigur Sóllind á Sondum Olsen, sum saman við manni sínum, Áka G. Olsen, býr í Grønlandi. - Jóladag

hjá Gunnar Eriksson, har teir 4 tónleikararnir, Lisbeth Diers, percussion, Joakim Rolansson, altsax, Mats Eriksson, guitar og Thommy Andersson, k-bas, spældu til sermerktu improvisatiónirnar hja Gunnar Eriksson

brúka peningin til mat, verður vanliga sagt, og tað er hugstoytt at hoyra. Fólk gloyma ofta í hesum samanhangi, at trupulleikin júst er, at tey ikki megna at brúka peningin til mat, tí annars vóru tey

og onki tvass við avmarkingum, og burtur i weekend og tílíkt, høvdu vit havt full hotel og fullar mat­stovur heila árið og ferða­manna­vinnan vildi blómað – tí, vit hava eitt vakurt land og fólk vilja

náttúruna. Har er ein øgilig ferðsla dagliga, tí tey hava jú eini 20 gestir hvønn dag, tey skulu gera mat, vaska upp og annað, sum kann hava eina dálking við sær, sum eingin leggur merki til fyrr enn um nøkur