nakað mær til mein. Og tá ið eg var burtur ei gloymdur var av tær, tú meg í tínum bønum til Harran Gud fram bar. Vit síggja fram til at halda dagin saman við tær í Frelsunarherinum i Tórsgøtu saman við

døgurðanum, og tað var nakað, ið Sofus ikki var serliga glaður fyri, hann vildi hava eplir til døgurða, og Gud hjálpi tú mær, um hann ikki hevði fingið hendan kokkin at kóka eplir til hansara í staðin fyri rís

Hvør vil ei leiva tí ein mola? Tað er Grækaris! Hann vil tí allar ódygdir kanna, haruppá man hann so gud og banna. So bannar Grækaris. Hvør man um Føringafelag ljúgva? Hvør er so býttur upp á tað at trúgva

blivu húsini hjá Martu Torfríð Hentze og Jens Mariusi Stovugarð reist. Vit ynskja teimum blíðan byr og Guds ríku signing við nýggja heiminum. Á Sandi er gott at búgva, leggja tey í Sands kommunu aftrat. Á

rtilfarið er grundað á skriftirnar, og í teimum trimum bókunum verða grundleggjandi sannleikar um Gud, Jesus Kristus, frelsuna og Bíbliuna lærdir. Stórur dentur verður lagdur á at minnast skriftstøð, og

trúgvandi, júst tí eg havi tørv á Jesusi, tí eg eri ein syndari, sum øll onnur. Lyftini um at vera eitt Guds barn eru tengd at, um tú metir Jesus vera tín frelsara ella ikki, og um tú heldur teg hav tørv á honum [...] og takkaði fyri, at hann ikki var sum hasin tollarin. Tollarin hinvegin tóg seg um bringuna og bað: Gud náði meg syndara. ? Tað er okkurt øvut í, at um tú traðkar við síðuna av, so er tú "ferdigur" í ávísum [...] snávaðu, og síðani hildu seg burtur frá samkomuni, tí tey sjálvi hildu seg ikki vera nóg verdug í Guds eygum. Vit hava so torført við at trúgva tí, sum Jesus bjóðar okkum. Hetta at Jesus gevur okkum møguleika

Í sendingini »Gud signi Føroyar« í sjónvarpinum í kvøld varð millum annað víst til grein á in.fo, har Snorri Brend, tíðindamaður, sum býr á Viðareiði, varð lektur av prædikumanninum Hans Berntsen. Greinin

hevði ikki annað at gera enn at makka rætt. Og fólk høvdu stóra virðing fyri læknanum, hann var næstan gud. - Í dag er nógv øðrvísi. Men eg haldi tað hevur týdning at halda fast við, at bæði starvsfólk og

smáligheitir og persónligt agg ikki forðar fyri bestu loysnum, ið takast skulu, landi og flaggi til frama. Gud signi land okkara. ? Góðan flaggdag. Takk fyri! Oddvá Nattestad   

nakað í hana, men sum nú var deyð, hevði sagt henni: ?Tá ið ein stjørna dettur, fer ein sál upp til Gud." Hon bresti aftur ein svávulpinn móti vegginum, hann lýsti uttan um hana, og í glæmuni stóð gamla