hesa náttina. Um Dia í Ólastovu Tá ið pápi Kristian doyði í 1949 skrivaði Georg L. Samuelsen hesi minningarorð í Dimmalætting: Atter er en af de Mænd, hvis Ansigter i udpræget Grad repræsent­erede det gamle

men har fór Vil­helm at vera. Ella var gift við Birgar Samuelsen. Dimma­lætting skrivaði hesi minningarorð um hann: “B.A. Samuelsen er født i Haldersvig og fik sin første Købmands­uddann­else hos den meget

við tón­leik at gera. Men hetta var eitt felag, sum átti eina seiðanót. Tingakrossi hevði hesi minningarorð um Jørgen Tað vóru sorgarboð, sum bórust út um havnarbý 1. jóladagsmorgun (1933), tá ið tað frættist

Jógvan Skorheim, borgarstjóri í Klaksvík, skrivar hesi minningarorð um Jógvan á Høvdanum yngra. Tað vóru tung og skelkandi boð at fáa, at Jógvan á Høvdanum, yngri, var farin. Tað tykist so óveruligt, at

og tað er við djúpastu samkenslu við foreldrum, systkjum og teirra, at vit skriva hesi fátæku minningarorð. Jógvan hjá Fritleif, sum vit vanliga róptu hann, tók við festinum aftaná pápan í 1982, bert 26

tann røddin tagna. Eg sat við spenningi og bíðaði eftir, at útvarpið (Kringvarpið) fór at hava minningarorð um hesa serligu kempu, tí tað er jú vanligt. Men útvarpið hevði ikki stundir til slíkt, sjálvt

Tað var eitt sindur av eini ættargjógv okkara millum. Hann var yngstur av børnunum hjá Hannu og Lítla Pallanum. Men eg var systkinabarn við pápa hansara! Soleiðis er, tá ið glopp verður millum ættarli

li, arvaði húsini eftir pápa sín, Edward. Húsini eigur Eirikur Linden­skov nú. Deyðslýsing og minningarorð Í Dimmalætting 26. Juni 1918 er henda lýsingin: At Vorherre har hjemkaldt vor højt elskede Fader

í 1936.. Gjørdi sítt til at menna føroyska samfelagið Tá ið Jens doyði hevði Dimmalætting hesi minningarorð um hann: Efter et kort sygeleje døde i Lørdags Konsul Jens Evensen paa Dronn­ing Alexandrines [...] Karen Evensen var tónleikaáhugað Tá ið Karen, kona Jens Evensen doyði, hevði Jógvan Waagstein hesi minningarorð um hana í Dimmalætting: 18. December døde pludse­lig Fru Karen Evensen, kun 58 Aar gammel. Fru

Jensiu og Jacob Eystaná. Varð í Grønlandi nøkur ár, men flutti til Føroyar aftur. Tá eg skal skriva minningarorð um mína góðu mostur, sum so brádliga varð tikin frá okkum, koma minnini fram fyri meg um allar