okkum rímiliga væl. Persónurin veit nær eg fari í flúgvaran og hvat eg geri, umframt onnur persónlig ting, staðfestir Theodor Olsen. Sum ikki dugir at síggja nakra orsøk til, at júst teirra familja skuldi

til hugna og samveru. - Vit hava eisini eina aktiva heimasíðu, har vit leypandi royna at kunna um ting, sum henda í kommununi. Tað hendir nógv í Nes kommunu, men nú bátafestivalur verður leygardagin, kunnu

Holbæk, ger ikki, at eg ikki eisini eri í Føroyum. ”Tað eru ting, har man ikki bara kann siga: nú gera vit tað!” Hvat heldur tú verða positiv ting í einum lítlum samfelagi, og hvørji eru tey mest negativu [...] tí góða enn tí minni góða. Taka vit tað minni góða fyrst, so eru tað nøkur ting, sum man ikki ordiliga kann klára. Tað eru ting, har man ikki bara kann siga - nú gera vit tað. Vit eru simpult hen for smáir

del af denne udvikling, som har været markant på det danske marked, vil som udgangspunkt kræve to ting. Dels må det være nødvendigt at kunne brygge øl, hvor det er muligt at gøre alkoholstyrken højere

vegna Tjóðveldi – tó ikki Heina O. Heinesen – og Kára á Rógvi úr Sjálvstýrisflokkinum legði uppskot á Ting um at avtaka alkoholmarkið á øli. Alkoholstyrkin á øli verður av mongum mett at vera proportional

Ólavsøkan hevur hildið saman. Frá gamlari tíð eru tey úr øllum bygdum komin til Havnar á Ólavsøku, til ting og stevnur, til fundir og samkomur, til leikir og ítróttir, til dans og skemtunar, til at hitta vinir

er móti øllum, og øll móti einum, ikki júst er fremjandi fyri at fáa fólk við lágum inntøkum inn á ting. Elitan í samfelagnum gerst alt betri umboðað, og herda kappingin hevur við sær, at bæði millum tey

landsstýriskvinnuna skrivar fornminnisnevndin: “Tinganes er forni tingstaður føroyinga. Har hevur ting verið hildið í víkingaøld og miðøld, og handil føroyinga við umheimin fyri fríhandilsskipan­ina, sum

eru júst á Sandi spennandi ting við at henda í samband við útgrevstur, sum hevur verið og framhaldandi væntandi verður í bakkanum Heima á Sandi. Har eru, sum skilst, komin ting undan kavi, sum kunnu fara

di. Lokala valfelagið valdi bara at hava eitt valevni fyri at styrkja um møguleikan at fáa mann á ting. Men feløgini í Eysturoy og Norðoyggjum valdu eftir áheitan frá floksleiðsluni at stilla Elis Poulsen