unnustuna hjá sær. Maðurin og unnustan gjørdust ósamd uttan fyri eitt skeinkingarstað í miðbýnum, og øði spann í mannin, sum legði unnustuna niður á vegin og tók kvørkratak á hana. Løgreglan bleiv boðsend, og
á kvøldið. Tá liðugt var at kryvja, varð eg altíð sendur til grannarnar við einari stórari spann av seiði til hvørt hús. Tað vóru grannarnir sera takksamir fyri. Tað er ikki altíð so lætt hjá abba
boðum frá sínum leiðara kunngjørdu, at tey høvdu sum so einki ímóti at blaka sína varrastift í eina spann, um bara tað bjargaði einum lívi. Eg gjørdi tað ikki, men eg burdi rópt: “Terroristar hava akkurát
serligan dám á í okkara fjálgu jólatíð í hugnaligu Spaniastovu. Henda rættiliga forkunnuga konsert verður samstundis hin seinasta í Spaniastovu undan jólum. Atgongumerki fáast í Leikalund
Hvønn dag fór vitapassarin í Mykinesi oman í gjónna millum Mykines og Mykineshólm við eini spann. Hann loraði spannina niður í sjógvin, tók hana upp aftur og mátaði síðani hitan í sjónum við einum kvi [...] tær til DMI. Eftir hann komu fleiri aðrir vitapassarar í Mykinesi, sum eisini hvønn dag fóru við spann oman til sjóvarmálan at máta hitan í vatnskorpuni. Hitamátingarnar hjá Olsen og eftirmonnum hansara
Andreasen Nú suðar stilt Mikkjal á Ryggi Góða mamma, kom Marius Johannesen Hon stóð har við rokkin og spann Hans A. Djurhuus Teir sigla so væl sín fríða knørr Hans A. Djurhuus Í Noreg búðu raskir menn Símin
Hompesch, sum hesin skrivaði út, men handaði tað til Løbner. Nú var Hansen skipari rýmdur, og øði spann í Hompesch og hann hóttivið at seta eld á býin, um ikki var fingið fatur aftur á Hansen skipara. Meðan
Ein serliga tilevnað sneis varð nýtt til at grava undir børkurnar. Og tá ið fingið var upp í hálva spann, fór eg í ánna at vaska hetta. Kullurnar í ánni blivu fyrst reinsaðar. Síðan var eitt sindur koyrt
úr skinninum. Síðan varð skinnið langað niður á hetta turra skinnið. Tað varð so koyrt upp í eina spann og so í ánna at skola. Rotuskógvar Rotuskógvar vóru nógv brúktir av monnum og konum, tá ið tað ikki
døgurða seinni um dagin. Einaferð minnist eg, at Poul Andreas fór í veltuna og tók upp í eina hálva spann av eplum. Eg kókaði alt og so í hjallin eftir ein tjógvi og einum góðum hálsi, so niðan í bøin
