upplýsingum, sum oljufeløgini kunnu fáa nyttu av, tá tey skulu fara undir at bora. Hann heldur, at tað er ringt at siga, hvør partur av Hvítu sonuni er meira áhugaverdur, tann føroyski ella tann bretski. Men hann
Sera nógv fólk hava ringt til løgregluna á ólavsøku, sigur vaktleiðarin á politistøðini í Havn. Hann hevði talt saman og sigur, at millum 165 og 200 ringdu til løgregluna millum klokkan 23 og 07 um náttina [...] Tess fleiri fólk eru úti, tess fleiri uppringingar, sigur hann. Aftan á ólavsøku hava nógv eisini ringt og spurt um burturmistar lutir, so sum gjaldkort, telefonir – og so komu eisini nøkur fólk inn á gólvið
danmarkar aftur við sínum tveimum børnum, ella eru vit? Politiið hevur annars bert sitið á síni fløtu; ringt til mynttelifonina á Bládýpinum har tey búðu fyrstu tíðina og so ikki meir. Eg skammist av okkum
finna parkeringspláss hjá teimum næmingum, sum hava bil. Teir næmingar, sum skulu nýta buss ella ringja til onkran tey kenna, ið eigur bil, meti eg verða sleptar uppá fjall. Hetta kunnu hvørki Menta
øllum flokkum. Hetta mátti vera á listanum hjá einum av flokkunum. Hetta átti ikki at verið serliga ringt, tí so høvdu vit øll onkran sum kundi fáa okkara undirtøku, og spenningurin um hvussu valevnini fóru
alifiskur er soleiðis háttaður, at sær hann eitt hol í nótini, rýmir hann. Hinvegin kann laksur svimja í ring – og er ikki so skjótur at rýma. - Í Hvalba er eingin vandi fyri, at fiskur rýmir, men hinvegin kostar
illa útkomu, slotar, luftin byrgist í tarminum, hugmóð, feigd og fákunna, hvin av sparkaðum hundi, ringt lag ger hann ringan av luft, tí vanin er fanin, eitt andatak, brekkurnar, svaðini, og skorarnar, eitt
tertu at gera, tí onkur ikki leggur í frukt. Men at teksturin ikki er so lættur at skilja, er ikki so ringt at skilja, tí hóast tónleikurin er eitt slag av tónleiki, ið er rættiliga sermerktur og serstakliga
tertu at gera, tí onkur ikki leggur í frukt. Men at teksturin ikki er so lættur at skilja, er ikki so ringt at skilja, tí hóast tónleikurin er eitt slag av tónleiki, ið er rættiliga sermerktur og serstakliga
tengja seg at bygnaðinum. Bókin er skipað sum eitt dramadokumentariskt flashback, har tað kann vera ringt at skyna á, hvat er veruleiki, og hvat er fiktión. Og tað kann eisini gera tað sama, tí tað er hvørki
