brævskrivingini millum pápan og unga Jóannes, tá ið hann var í Noreg og fekk sær útbúgving. Hví Jóannes bóndi skal dragast upp í føðingardag Sambandsfloksins upp á henda mátan er eisini óskiljandi. Hann livdi

er um okkurt, hann skal hava útint júst har. Ein søgn er, at einaferð hann kom til ein garð, har bóndi nevndur Thorstein búði, kravdi hann, at kirkja skuldi byggjast. Thorstein stóð í bønum og sló. Hann

»Um vit verða stolin, vit eru líka tolin, og siga bara: »Skitt, lat gá«. Soleiðis yrkti Jóannes Bóndi fyri meira enn 75 árum síðani. Og tað gongur sjón fyri søgn. Hvat kostar tað at hava eina samgongu

mjólkina í dag, enn hann fekk fyri nøkrum fáum árum síðani. Poul Klementsen sigur, at skuldi ein bóndi fingið tað sama fyri mjólkina í dag, sum hann fekk fyri nøkrum fáum árum síðani, skuldi prísurin verið [...] varðveita studningin, sum hann er nú og so fánar mjólkarframleiðslan burtur spakiliga, so hvørt sum bóndi eftir bónda geva skarvin yvir. Stórt spell - Tá ið Mjólkarvirkið Búnaðarmanna varð stovnað, var endamálið

[den mest belæste nulevende Færing/úr brævi frá V. U. Hammershaimb], løgmenn, sorinskrivarar, Ólavur Bóndi á Heygum í Vestmanna [fíggjaði og legði ta fyrstu telefonlinjuna í 1905], Janus Djurhuus, Richard

Føroyum. Í gjár vitjaði ferðalagið í Kirkjubø. Stutt andakt var í Ólavskirkjuni og Páll Patursson, bóndi, greiddi síðani frá søguliga staðnum. Tað er ikki eitt lítið ferðalag, ið vitjar í Føroyum. Jakob

hava elvt til nakran deyða ella skaða, upplýsir estlendska innanhýsis trygdartænastan í dag. Ein bóndi fann partar av dronuni, sum gjørdi eitt spreingihol á bønum, nærhendis býnum Tartu, 75 kilometrar

verjuni av okkara náttúru og umhvørvi, langt áðrenn tað varð uppá “móta” í almenna rúminum. Ólavur Bóndi í Uppistovu á Heygum, stríddist í áravís móti tí ráðandi valdinum, til tað eydnaðist at grundleggja

nýggj staðseting skal finnast fyri ikonisku standmyndini hjá Hans Paula Olsen. Ørminnist at Páll bóndi í Kirkjubø og onnur áhugað løgdu nógv fyri, til tess at fáa hesa standmyndina til vega og upp at standa [...] teirra. Uttan at fara í smálutir ber til at siga, at Nólsoyar Páll – skipari, reiðari, íverkseti, bóndi, yrkjari og frælsisstrembari – liggur í eini heilt aðrari sferu enn komandi og farandi valdsgreðingar

og skilti ein, at onkrir munir vóru á tulkingunum, hóast stórviðurin var og er hin sami. Líggjas bóndi á Húsgarði og abbi mín, Jóan Elias, vóru systkinabørn, og teir vóru soleiðis báðir trímenningar við