rúm, ein gul banan. Strammar svartar blusur við stuttum ermum og svartar haremsbuksur. Naknu armarnir og beinini vóru mótsetningar til svørtu búnarnar og svarta rúmið. Ljóðmyndin var sett saman av orðum
verri og verri, og hann verður meira og meira lammaður í kroppinum. Ikki bara høvdið, men eisini armarnir byrja nú at svíkja. - Eg var sum eitt pinkubarn. Eftir 12 tímum misti eg allar vøddar. Vanliga
veruliga líkt til, at HB endiliga hevði fingið fatur aftur á dystinum, men áðrenn teir høvdu fingið armarnir niður aftur, hevði Christian Høgni Jacobsen sett teir so ruddiliga upp á pláss. Fyrst varð HB revsað
skiljast heilt bókstaviliga. Tí tað er einki at ivast í, at var talan um dyst í Føroyum, so vóru armarnir hjá dómaraparinum oftani havdir á lofti. Líka mikið, hvussu okkara royndu at seta ferð á, og líka
so vilt tú hava eitt prát í gongd kortini. Kenningar heilsast tvørturum stólarøðirnar, so langt armarnir røkka, toyggja seg. ”Gott nýggjár, góði! Nú – eru tit komin heilskapað gjøgnum jólini og nýggjárið
mær uppá aftur tallerkin, tá ein løta var farin. Tá sat eg púra stív og stappað, og eg haldi, at armarnir høvdu hug at fara út frá av sær sjálvum eina løtu. Herligt. Onkuntíð havi eg sjálv gjørt blóðpylsu
flótandi løginum var í glasinum. Tá tær soleiðis tríggjar ferðir høvdu stoytt frá og koyrt uppí, til armarnir á bismaranum stóðu púrasta vatnrættir, var bert eftir at nýta eygamálið til at kanna, um tað nú
skýggini koma aftur eftir regnið (t.e. mótloysi); Tann tíðin, tá ið teir, sum sita um húsið skelva (armarnir), og maktarmenninir verða kropnir (fingrarnir), og genturnar á kvørnini leggjast fyri (tenninar)
Hondbóltur Kvinnurnar hjá VÍF verða kanska nakað moyrar, tá tær í kvøld fara á vøllin fyri fyrstu ferð síðani steypafinaluna. Enn er tó ikki rúmd hjá teimum til at lata veistlurómin standa við, tí hóa
ikki tímdu at troðka í hitanum, sera glaðir fyri, og einaferð, tá Allan tók videotólið niður, vórðu armarnir bara trýstir uppaftur av teimum. Hetta var teirra møguleiki at síggja av aftastu røð. Tann síðsta