ið royna at tosa føroyskt? - Ja, nú nevndi tú sjálvur orðið primitivir. Men eg veit ikki. Eg hoyri mangar danar tosa føroyskt, har eg haldi, tað hevði verið frægari um teir tosaðu danskt. So eg vil heldur

kjarnufamilju, sum í lívsins vónríka vári fær eitt so fjølbrekað barn sum Janu, og so eru tað eisini so mangar aðrar familjur í líknandi støðu og summar við enntá fleiri brekaðum børnum. Bókin sigur søguna um

fortreytin við at menn stríðast, er í øllum førum uppfylt. Hjá Skála bendir hinvegin á, at liðið í mangar mátar verður partur av ongamannalandi í ár. Vána byrjanin bar við sær, at liðið mest sum alt fyri

har hevur hann fingið kunnskap um Danmark, og harígjøgnum eisini Føroyar. Og land okkara líkist á mangar mátar hansara egna landsluti. Í ólukkumát eisini. Tað byrjar longu við, at landsluturin Valle d?Aosta

har hevur hann fingið kunnskap um Danmark, og harígjøgnum eisini Føroyar. Og land okkara líkist á mangar mátar hansara egna landsluti. Í ólukkumát eisini. Tað byrjar longu við, at landsluturin Valle d’Aosta

leitaðu sær hvørt einasta vikuskifti. So er ikki longur. Í dag er Varmakelda bara ein stevna millum mangar aðrar fyri mong. Men fuglfirðingar í býi og av býi munnu kortini síggja fram til eitt vikuskifti [...] Tiltakið úti á Varmakeldu verður ístaðin við Mentanarhúsið í Fuglafirði. Orsøkirnar til hetta eru mangar, m.a. at tað liggur so langt burtur frá sjálvari stevnuni og at tað haraftrat hevur viðrað so stak

varðveita í arbeiðinum. Hetta er ikki lætt, tí tað eru so nógvir aðrir sum eru í somu støðu. Fyri mangar er ikki annað at gera enn at kappbjóða um lønina. Sjálvur hevði Fróði ein mann uppá hondina herfyri

orsøkin til, at vinningurin hjá samtakinum Føroya Tele minkaði við einari helvt í fjør Árið 2006 var í mangar mátar eitt sermerkt ár fyri Føroya Tele. Fyrst og fremst tí fyritøkan fylti 100 ár. Men eisini aðrar

egnum skipi í mong ár aftan á tað. Tað hevur gingið sera væl hjá Mortani við øllum hesum. Tað eru mangar fullar skipslastir av fiski, sum hann hevur ført til lands, og mangir eru teir, sum hava havt góða

nakkur, barð, enni, hálvoyggj, høvdi, útnes, berg, forberg ella kappi. Variatiónirnar á føroyskum eru mangar. Men ”høvdar” tysja fram um alla verð í hesum merkiliga atlassi, eg orki ikki at nevna allar. Tykist