vit - nakrir ungdómar - úr ymsum heraðshornum í Føroyum - hittust í túninum við Studentaskúlan í Hoydølum. Ein nýggj og spennandi løta hjá teimum flestu. Realskúli var eisini hildin á skúlanum, og ein av [...] Uppvaksin á Frælsinum í Havn, men sum onkur tók til, so bygdasligur, at hann valdi realskúlan í Hoydølum fram um alternativini í býnum, tí hann ynskti at vera millum ungdómarnar av bygd, sum tá komu í
er yvir teimum í dag. Tað heldur umsitingin í Tórshavnar Býráð. Nú studentaskúlin skal flyta úr Hoydølum, yvir í skúladepilin í Marknagili, hevur spurningurin tikið seg upp, hvat Hoydalar so skulu brúkast
dag. Tey sum fara at kjakast um evnið eru Búgvi Poulsen, samfelagsfrøðingur á studendakúlanum í Hoydølum, og Jóannes Hansen, samfelagsfrøðingur á skúlanum í Kambsdali. Tað er Óli Breckmann sum skipar fyri
Hetta merkir, at alt virksemi hjá Tekniska Skúla í Tórshavn, Føroya Studentaskúla og HF-skeiði í Hoydølum og Føroya Handilsskúla í Tórshavn fer at húsast í nýggjum og tíðarhóskandi hølum undir sama taki
segði at eg sló hart á tangentarnar, men tá eg helt, at eg fór at gevast, mótmælti hon ikki. Í Hoydølum høvdu vit sangtíma í 1. g . Eyðun Sørensen ætlaði at gera eitt kór, og hann bað tí hvønn einstakan
loysn. Til eina og hvørja tíð er tað borgarin, ið rindar fyri dugnaloysið. Spyr bara næmingarnar í Hoydølum. Teir uppliva dag og dagliga, hvussu vánalig parkeringsviðurskiftini eru. Spyr bara íbúgvarnir inni
niðri í Hoyvík. Fólk verða tí biðin um ikki at taka bilar oman, men parkera uppi í Brekkutúni ella í Hoydølum og so koma til gongu oman í gamla hugnaliga bygdarlagið. Framsýningarnar í Brekkutúni 6 bjóða til
Marin Katrina Frýdal er 58 ára gomul og ættað av Velbastað. Seinastu gott 26 árini hevur hon búð í Hoydølum og er tí vorðin hoyvíkingur við lít og trúfastur H71ari. Marin Katrina er útbúgvin innan tóvirk
ísterningar, rabarbusaft og stjørnuanis í eitt blandiílat. Hvussu æt sangleikurin, sum Rútmiska kórið í Hoydølum skipaði fyri í 1997? SKEYK! Koyr ísterningar úr køldu gløsunum. Dyppa glasrondina í vatn og síðani
ongantíð – hvørki áðrenn ella aftaná – arbeitt so hart, sum eg gjørdi, tá eg gekk í studentaskúla í Hoydølum. Dagar og kvøld vóru fylt við skúlatingum. Nakað privatlív var ikki hugsingur um, og takk og lov